A person whose mouth always thanks God will by no means lack the blessing of God, but a person whose mouth grumbles and wounds his great Benefactor shall certainly be chastened by God. He gave us our being; He gives us life; He preserves us in various ways with His divine providence. Through the death of His Son, He reconciled us who were previously His enemies and made us sons and heirs of His kingdom! He purifies us and sanctifies us through His holy Mysteries! He gives us the heavenly, most holy food and drink, that is, His All-holy Body and Precious Blood! He has also given us a guardian for our whole life! He will receive our soul and guide it to the eternal inheritance! But what am I saying? Time would fail me to recount everything; I would be laboring in vain, trying to count the sand in the sea—the infinite benefactions of our good God! Then, even after so many countless good things, we grumble! Oh, my God, overlook our ingratitude and open our mind so that we grasp what Your paternal heart has bestowed upon us, and so that we render a little thanks in order that we may find forgiveness and mercy.
Elder Ephraim of Arizona
«Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει». Τι να είπω εγώ, ο ανάξιος και βρωμερός, δια το μεγαλείον των απείρων οικονομιών του υψίστου Θεού! Εκπλήττομαι και δεν δύναμαι να αντοφθαλμήσω εν τη θεωρία του μυστηρίου τούτου. Πως ο Θεός, εν σπηλαίω αλόγων, βρέφος! Πως σπαργανούται και λικνίζεται εις τας αγίας αγκάλας της αγίας Παρθένου, ο αμήτωρ εκ Πατρός! «Μέγας, ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου»! «Ω, βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!...» (Ρωμ. 11,33 ). Αγαλλιάσεται η ψυχή μου επί τω Κυρίω, καταφιλήσω το γλυκύτατον και μακάριον βρέφος νοερώς, ίνα με απαλλάξη από την αλογίαν των παθών μου.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
To fall and be injured is human, since—even if a man’s life lasted for only one day—his mind is inclined to evil from his youth (cf. Gen. 8:21 ). But to fall and remain fallen is not human. Repentance recreates man; it was given to us to cure the soul after baptism. If it did not exist, rarely would a person be saved. That is why, the virtue of repentance is unending as long as man is alive, for only the perfect do not err. My children, every time you see your thoughts reproaching you for some sin, immediately take the medicine: repent, weep, go to confession, and behold, you return to your former and better state.
Elder Ephraim of Arizona
Η αμαρτία ως κέντρον, βαμμένη με την αρμόζουσαν ηδονήν, έρχεται
ύπουλα, ως γλυκεία και χαριτωμένη μέχρι γλώσσης, δια να προσβάλη την
ψυχήν. Όμως ο δελεασθείς από την ολιγόστιγμον ηδονήν και ανάπαυσιν
αυτής, πικροτέραν δηλητηρίου και καταστρεπτικωτέραν λοιμικής νόσου θα
την αισθανθή επί του πνευματικού οργανισμού του.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
You, my child, should look only at yourself. You lack humility; your pride and obstinacy are causing those thoughts which you wrote about. If you humble yourself, if you blame yourself in all temptations and believe that you suffer them because of your passions and that the Elder and the brothers are not in fault, then immediately you will sense relief from those thoughts, and your wounds will heal. If you expect to be healed by any other means—namely, that the Elder or the brothers change—you labor in vain. Evil require eradication from the root, and its root is pride, egotism, obstinacy, the will, anger, etc. All these are healed with one medicine: by casting the burden of the error and temptation on yourself. Always say: “It is my fault; I am the cause; because of my passions I suffer; the cause of my evils is no one else but me, the thrice-wretched one”. Yes, my child, this is the highest truth, the true reality. Walk in accordance with what I advise; walk along these guidelines, and you will truly find the health and cure of your soul.
Elder Ephraim of Arizona
Θα μεταχειρισθή ο σατανάς ποικίλας παγίδας, όπως σας παραλύση, δια να εξασθενήσετε και να χάσετε το ηθικόν σας, πλην όμως και εσείς εννοήσατε την πονηράν τέχνην και λάβετε μέτρα αντιστάσεως. Το ότι δοκιμάζεσθε, τούτο είναι από τον Θεόν, διότι σας προγυμνάζει δια την μάχην, σας ψήνει, σας παιδαγωγεί. Όπως οι στρατιώται που γυμνάζονται εις τους κόπους της ασκήσεως εις τα γυμνάσια, εκεί πρώτα κάμνουν την θεωρίαν της μάχης και κατόπιν, όταν σαλπίση ή σάλπιγγα του πραγματικού πολέμου, γυμνασμένοι όντες ορμούν εις την μάχην με την εσωτερικήν συναίσθησιν, ότι γνωρίζουν πώς να πολεμήσουν, και είναι έτοιμοι να θυσιασθούν δια τον σκοπόν και την ιδεολογίαν των. Κατά παρόμοιον τρόπον και υμείς τώρα. Αφού εκλήθητε να γίνετε στρατιώται του Ιησού και να πολεμήσετε τον εχθρόν Του, ο Χριστός, σας γυμνάζει προς διαπίστωσιν της προς Αυτόν αγάπης σας, «τις εστι ο αγαπών με, ει μη ο τηρών τας εντολάς μου;». Θαρσείτε, τέκνα μου, μείνατε πιστοί και αφοσιωμένοι εις Εκείνον, που σας ηγάπησε με τελείαν αγάπην. Οι αξιωματικοί, προτού να αρχίση η μάχη, τους στρατιώτας τους εμψυχώνουν με διάφορα στρατιωτικά και ηρωϊκά εμβατήρια και με διαφόρους διηγήσεις πράξεων ηρωϊκών και τους εξάπτουν το αίσθημα της αυτοθυσίας, αύτη η εργασία τους δίδει πολλήν δύναμιν και ανδρείαν εις την διεξαγομένην μάχην. Ούτω και ημείς, όπως έκαμαν και οι άγιοι, να μελετώμεν τους αγώνας των μαρτύρων, πως αυτοί ηγωνίσθησαν, καθώς και των οσίων πατέρων, πως ασκήτευσαν, πως εγκατέλειψαν τον κόσμον και τους πάντας και πως ουδέν τους ημπόδισεν εις το να ακολουθήσουν τον δρόμον, που οδηγεί εις τον Ιησούν. Αύτη η μελέτη θα σας τονώση πολύ την καλήν σας θέλησιν και προαίρεσιν, διότι πολλοί μη γνωρίζοντας τας κεκρυμμένας παγίδας εκάμφθησαν και εξέπεσον αι ψυχαί των από την ελπίδα της αιωνίου ζωής. Μελετάτε την αγάπην του Ιησού μας, η αγάπη του Ιησού θα εξουδετερώση κάθε άλλην φυσικήν αγάπην, και όσον περισσότερον αφήσωμεν, τόσον περισσοτέραν αγάπην θα απολαύσωμεν του Θεού. Άνω πρόσχωμεν, όπου ο Ιησούς κάθεται εκ δεξιών του Θεού, άνω ας βλέπουσιν οι οφθαλμοί μας, διότι άνω εισί τα αιώνια και ατελεύτητα. Μη κάτω, διότι τα πάντα γη και σποδός. Σκεφθήτε την ουράνιον πολυτέλειαν, εκεί η άπειρος σοφία του Θεού, εκεί τα κάλλη τα ακατανόητα, εκεί αι αγγελικαί μελωδίαι, εκεί ο πλούτος της θείας αγάπης. Εκεί η ανώδυνος ζωή, εκεί θα έχουν αφαιρεθή τα δάκρυα και οι στεναγμοί, εκεί μόνον χαρά, αγάπη, ειρήνη, πάσχα αιώνιον, εορτή που δεν θα έχη τέλος. Ω, βάθος πλούτου και γνώσεως Θεού! « Α οφθαλμός ουκ είδε, και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν» ( Α΄ Κορινθ.2,9 ). Προσέχετε την ευχήν, επιμείνατε προσευχόμενοι. Η προσευχή όλα θα τα τακτοποιήση. Μη κάμπτεσθε καθόλου. Μείνατε στερεοί εις τον άγιον σκοπόν. Μείνατε κοντά εις τον Ιησούν δια να ζήσετε την πνευματικήν ευτυχίαν. Ουδεμία ευτυχία υπάρχει εκτός μιας και αυτή εν τω Χριστώ. Αι νομιζόμεναι ευτυχίαι εκτός Χριστού, λέγονται καταχρηστικώς, εφ’ όσον αποκτώνται με ένοχα μέσα και διότι τελειώνουν εντός ολίγου και οδηγούν τον άνθρωπον εις την αιώνιον δυστυχίαν. Αγωνίζεσθε, τέκνα μου, οι άγγελοι πλέκουν στεφάνια με λουλούδια του παραδείσου. Ο Χριστός μας τα λογίζεται εις μαρτύριον. Τι ωραιότερον να μαρτυρή κανείς δια τον Χριστόν!
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Force yourselves in your spiritual duties, for forcefulness in spiritual things is like a solid wall that does not let the river run into the garden and destroy what the gardener has labored to grow. But if we are negligent, the river comes in and destroys everything! The Lord speaks to us about this in the Holy Gospel: “While the men slept, his enemy came and sowed tares among the wheat” (Mt. 13:25 ). The more we compel ourselves, the more we shall gain. The more one works, the more he is paid. The life of a monk is a daily cross, a holy Golgotha, where Jesus is calling all of us who love Him to be crucified with Him, and then the soul will resurrect.
Elder Ephraim of Arizona
Αφού υπάρχει πόλεμος, παιδί μου, με τον διάβολον, ασφαλώς θα έχωμεν λογισμούς, εφ’ όσον ζη μέσα μας ο παλαιός άνθρωπος, θα έχωμεν αρρωστημένας εκδηλώσεις! Όταν όμως είναι άρρωστος κανείς, του χρειάζεται υπομονή και όχι απελπισία, εσύ διατί απελπίζεσαι, παιδί μου; Βίαζε τον εαυτόν σου, ενθυμού τον θάνατον και το φοβερόν κριτήριον και την κόλασιν, ταπεινώσου, διότι από την υπερηφάνειαν σου συμβαίνουν τα κακά, μη φοβήσαι καθόλου, θάρρος, η χάρις του Θεού θα σε βοηθήση, αν ταπεινωθής.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
1. Prayer is one of the foremost and strongest powers that causes him who prays to be born again, and it grants him bodily and spiritually well-being.
2. Prayer is the eyes and wings of the soul; it gives us the boldness and strength to behold God.
3. My brother, keep praying with your mouth until divine grace enlightens you to pray also with your heart. Then a celebration and festival will take place within you in a wondrous way, and you will no longer pray with your mouth, but with the attention which works in the heart.
4. If you truly desire to expel every anti-Christian thought and to purify your nous, you will achieve this only through prayer, for nothing is able to regulate our thoughts as well as prayer.
5. Be careful, because if you are lazy and inattentive in prayer, you shall not make any progress either in your pursuit of devotion towards the Lord, or in the acquisition of salvation and peace of thoughts.
6. The name of Jesus Christ, which we invoke in prayer, contains within it self-existing and self-acting restorative power. So do not worry about the imperfection and dryness of your prayer, but with perseverance await the fruit of the repeated invocation of the Divine Name.
7. When guided by prayer, the moral powers within us become stronger than all our temptations and conquer them.
8. Frequency in prayer creates a habit of prayer, which quickly becomes second nature and which frequently brings the nous and the heart to a higher spiritual state. It is the only way to reach the height of true and pure prayer. It constitutes the best means of effective preparation for prayer and the surest road for one to reach the destination of prayer and salvation.
9. Each one of us is able to acquire interior prayer—that is, to make it a means of communication with the Lord. It does not cost anything except the effort to plunge into silence and into the depths of our heart, and the care to call upon the name of our sweetest Jesus Christ as often as possible, which fills one with elation. Plunging into ourselves and examining the world of our soul give us the opportunity to know what a mystery man is, to feel the delight of self-knowledge and to shed bitter tears of repentance for our falls and the weakness of our will.
10. May your entire soul cleave with love to the meaning of the prayer, so that your nous, your inner voice, and your will—these three components of your soul—become one, and the one become three; for in this way man, who is an image of the Holy Trinity, comes into contact with and is united to the prototype. As the great worker and teacher of noetic prayer, the divine Gregory Palamas of Thessalonica said, “When the oneness of the nous becomes threefold, yet remains single, then it is united with the divine Triadic Unity, and it closes the door to every form of delusion and is raised above the flesh, the world, and the prince of the world” (The Philokalia, vol. IV. p. 343 ).
11. Wherever the prayer is active, there is Christ with the Father and the Holy Spirit, the Holy Trinity, one in essence and indivisible. Wherever there is Christ, the Light of the world, there is the eternal light of the other world; there is peace and joy; there are the angels and the saints; there is the splendor of the Kingdom. Blessed are those who in this present life have clothed themselves with the Light of the world—Christ—for they have already put on the garment of incorruption.
12. Since Christ is the light of the world, those who do not see Him, who do not believe in Him, are all most certainly blind. Conversely, all who strive to practice the commandments of Christ walk in the light; they confess Christ and venerate and worship Him as God. Whoever confesses Christ and regards Him as his Lord and God is strengthened by the power of the invocation of His name to do His will. But if he is not strengthened, it is evident that he confesses Christ only with his mouth, while in his heart he is far from Him.
13. Just as it is impossible for someone who walks at night not to stumble, likewise it is impossible for someone who has not yet seen the divine light not to sin.
14. The goal of noetic prayer is to unite God with man, to bring Christ into man’s heart, banishing the devil from there and destroying all the work that he has accomplished there through sin. For, as the beloved disciple says, “For this purpose the Son of God was manifested, that He might destroy the works of the devil” (1 Jn. 3:8 ). Only the devil knows the inexpressible power of these seven words of the Jesus prayer, and this is why he wars and fights against the prayer with furious rage. Countless times the demons have confessed through the mouths of possessed people that they are burned by the action of the prayer.
15. The more the prayer unites us with Christ, the more it separates us from the devil—and not only from the devil, but also from the spirit of the world, which engenders and sustains the passions.
Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.
Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. Ούτω κάνει και ο μέγας γεωργός, ο Θεός, την ψυχήν μας. Μας αφήνει να έρχονται πειρασμοί και θλίψεις και πόνος και στενοχωρία, να εισέρχωνται βαθειά εις την καρδίαν και πολλάκις να ευρισκώμεθα εις αδιέξοδον, το πώς θα τα καταφέρωμεν με αυτόν ή εκείνον τον πειρασμόν, και πάσχει και οδυνάται ο άνθρωπος, αλλά εις τους αγαπώντας τον Θεόν, συνεργεί ο Θεός να γίνωνται εις αγαθήν έκβασιν.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
