Πόσον πολύτιμος ο χρόνος της ζωής ταύτης! Το κάθε λεπτόν έχει μεγάλην αξίαν, διότι μέσα εις ένα λεπτόν δυνάμεθα να σκεφθώμεν τόσα πράγματα, είτε αγαθά είτε πονηρά, διότι ένας λογισμός κατά Θεόν μας ανεβάζει εις τον ουρανόν και ένας λογισμός διαβολικός μας κατεβάζει εις την κόλασιν. Ιδού λοιπόν, πόσην αξίαν έχει και το λεπτόν εις την παρούσαν ζωήν, δυστυχώς, όμως ημείς δεν το εσκέφθημεν αυτό και περνούν ώρες, ημέρες και χρόνια άνευ κέρδους. Μα χωρίς κέρδος μόνον; Πόσην ζημίαν έχομεν πάθει όλοι μας, πρώτος εγώ, και δεν το εννοούμεν! Μα κάποτε όταν θα πρόκειται να βγη η ψυχή μας από το σώμα, θα το εννοήσωμεν, αλλά φευ, αργά πλέον, διόρθωσις δεν χωρεί τότε. Τώρα πρέπει να το συνειδητοποιήσωμεν μέσα μας, τώρα να το εννοήσωμεν, που δυνάμεθα να βάλωμεν αρχήν. Να εκμεταλλευώμεθα τον πολύτιμον χρόνον της ζωής μας και μακάριος πράγματι όποιος βιασθή και βάλη αρχήν, διότι μίαν ημέραν θα γίνη πλούσιος ψυχικώς. Ποτέ δεν είναι αργά, διότι ο Κύριος αναμένει έκαστον, πότε θα ξυπνήση, δια να του δώση εργασίαν. Περιμένει μέχρι την ενδεκάτην ώραν, προσπαθεί με κάθε μέσον, όπως μας ξυπνήση. Εύχομαι όλοι μας να ξυπνήσωμεν και να ανάψωμεν τας λαμπάδας μας και με άγρυπνο μάτι να περιμένωμεν με υπομονήν, πότε θα έλθη ο Κύριος, ίνα συνεισέλθωμεν εις τον ολόφωτον Νυμφώνα της αιωνίου μακαριότητος, εις την πανήγυριν των φωτεινών αγγέλων, δια να ψάλλωμεν μαζί των τα αναστάσιμα άσματα, που θα μας ανάγουν από θεωρίας εις θεωρίαν και εις θείας αναβάσεις! Τότε, ω, τότε θα υπερεννοήσωμεν τι μεγάλον έργον η βία εν πάσι και ότι καλώς έπραττον οι προεστώτες, που μας εβίαζον και μας επίκραινον. Ιδού τώρα τι βλέπομεν εδώ! Τότε αι ευχαριστίαι εις τον Θεόν δεν θα έχουν όρια, τότε θα αποδώσωμεν όντως ευχαριστίας αξίως τω Θεώ!
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Πατρικαι Νουθεσίαι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄
Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων.
Ας εξομολογούμεθα συχνά με ευλάβειαν και καθαράν συνείδησιν.
Να τηρώμεν τας εντολάς του πνευματικού.
Να προσευχώμεθα αδειαλείπτως.
Να έχωμεν την μνήμην θανάτου και δυνατός ο Θεός να μας αξιώση της άλλης ζωής κοντά Του, δια να συγχαίρωμεν με τους αγίους, εις την θριαμβεύουσαν Εκκλησίαν.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
When Christ lives within you, fear nothing. In order for Christ to live within you, much humility is needed. Mentally fall at His immaculate feet and weep, saying: “My Jesus, Thou alone art left for me in this humble life of mine as light and life. Show me Thy spiritual beauty, so that I may be filled with divine love and run after Thy myrrh and cry out, ‘My soul has cleaved to Thee, Thy right hand has helped me.’ Oh, my Jesus, when shall I come and appear before Thy face? When, O light of my soul, shall I see Thee and be filled and say, ‘Oh, the depth of the riches of the wisdom and knowledge of God!’”
Yes, my child, love humility above all, and then you will obtain Jesus, Who is lowly in heart, as an everlasting possession in your soul. Inhale Jesus; exhale Jesus, and then you will know what Jesus is!
Christ commanded that we forgive our enemies seventy time seven every day. How much more so does He forgive, He Who is the Abyss of forgiveness! If you were able to count the drops of rain and the grains of sand, you would be able to measure only a small part of the infinite compassion of the infinite God.
Elder Ephraim of Arizona
The older I grow, the more I perceive the instability and the vanity of earthly things. Oh, why do we trouble ourselves in vain? Our life is short—dust, ashes, a dream—and in a little while, we shall taste corruption. Today you have your health, and tomorrow you lose it; today you are laughing, and tomorrow you are sullen. Now your eyes are shedding tears from an abundance of joy, and soon they will be shedding tears from pain and grief; today the economy is stable, and tomorrow misfortune strikes; today you receive good news, and in a little while bad news replaces it.
The years roll by and pass, and day by day each one of us draws closer and closer to the end of his life. Our precious time rolls by and disappears before our eyes, without our realizing, of course, what is escaping us unnoticed. For if the little child knew the worth of gold, he would not prefer to have a cheap candy instead. Doesn’t this also hold true for people, and above all me?
Man comes into the light of this world crying, he passes his life in weeping and sorrows, and he leaves the world in tears and pain. O vanity of vanities! The dream vanishes, and man awakens into the reality of the true life. No one notices how this vain life flows by—the years pass, the months roll by, the hours disappear, the moments slip by imperceptibly, and then without any warning, the
telegram comes: “Put your house in order, for you will die;you will live no longer” (Isa. 38:1).
Wise is the merchant who realized the deceit of this temporal life, became wise, and sent his merchandise to heaven before the fair of life ended, in order to find it there in the treasuries of the heavenly city of God with accrued interest and
dividends. Blessed is that wise man, for he will live the painless and blessed life unto the ages of ages.
Now that the sun is shining and the day casts its sweet light upon us, let us walk quickly along the road of our correction, before the night of the future afterlife overtakes us, at which time we shall no longer be able to walk. “Behold, now is the accepted time; behold, now is the day of salvation” (2 Cor. 6:2), cries the Apostle Paul in his immortal words.
Elder Ephraim of Arizona
