Monday, September 21, 2015

Immense is the benefit of the Divine Liturgy, of commemorations for the departed...


Immense is the benefit of the Divine Liturgy, of commemorations for the departed, etc.—of course, they are only full of benefit for those who repented, who had some signs of virtues, but did not have time to knead the bread of virtues due to negligence, indolence, and procrastination. For those people, the prayers of the Church and personal prayers, alms, philanthropic deeds, etc., fill up their deficiencies, through the abundance of God’s mercy! St. Cyril of Jerusalem says that in every Liturgy, all who are commemorated, for whom intercession is being made, receive immense benefit. The new Saint Photini the Nun of Asia Minor, in one of her many ecstasies of soul, saw a man who looked like a priest who said to her, “My daughter, give your names to the priest; give him also money for his toil to commemorate them, for the souls of those who have died receive great benefit! See to it that you do not forget to give the names to the priest!” The greatest charity, the greatest good, which more than anything else relieves a soul that finds itself in the other world, is the sacrifice of the divine Lamb upon the holy altar in the holy Liturgy. The benefit is immense because the innocent Lamb of God is sacrificed in order to purify men from their sins and to free them from the various bonds of captivity to the passions.

Elder Ephraim of Arizona

Μεγίστη η ωφέλεια εκ της θείας Λειτουργίας, μνημοσύνων .... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Μεγίστη η ωφέλεια εκ της θείας Λειτουργίας, μνημοσύνων κ.λ.π., πλήρης δε βεβαιότης ωφελείας δι΄ εκείνους που μετενόησαν, που είχαν μικράν ζύμην αρετών και λόγω αμελείας, ραθυμίας, και αναβολής από καιρού εις καιρόν, δεν επρόφθασαν να ζυμώσουν το ψωμί των αρετών. Εις τούτους την έλλειψιν την αναπληρώνουν αι προσευχαί της Εκκλησίας και αι ιδιωτικαί, αι ελεημοσύναι, αι φιλανθρωπίαι κ.λ.π., δια πλήθος ελέους Θεού! Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων λέγει ότι κατά πάσαν Λειτουργίαν μεγίστην ωφέλειαν λαμβάνουν πάντες οι μνημονευόμενοι, υπέρ ων η δέησις γίνεται. Η νέα οσία Φωτεινή η εκ Μικράς Ασίας, εις μίαν από τας πολλάς εκστάσεις της ψυχής της, βλέπει έναν ιεροπρεπή άνδρα, ωσάν ιερέα και της λέγει: «Κόρη μου, να δώσης τα ονόματά σου εις τον παπά, να του δώσης και τον κόπον του να τα μνημονεύη, διότι πολλήν ωφέλειαν λαμβάνουν αι ψυχαί των αποθαμένων! Πρόσεχε μη ξεχάσης να δώσης τα ονόματα εις τον παπά!».

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης