Με την ταπείνωσι οι άγιοι Πατέρες κατόρθωσαν να φθάσουν σε μεγάλα σημεία χάριτος. Αλλά μήπως και ένας υποτακτικός δεν μπορεί να κατορθώση, να σημειώση μια τέτοια επιτυχία; Και βεβαίως μπορεί. Όταν κρατήση την σιωπή, τα πνευματικά, το αμέριμνο, όταν έχη ενδοστρέφεια και κάνη τακτικά ταμείο στον εαυτό του, θα προχωρήση οπωσδήποτε. Και εμείς κοντά στον Γέροντα ήμασταν υποτακτικοί. Είχαμε το διακόνημα, τον κόπο της ημέρας κ.λ.π. Με τον Γέροντα καθοδηγητή έμπειρο στις πορείες αυτές του Θεού και με την τάξι που είχαμε, ωρισμένοι πατέρες μπόρεσαν και γνώρισαν αυτά τα πράγματα, που οι νηπτικοί Πατέρες, μας έχουν αφήσει σαν μια ιερά παρακαταθήκη. Να αποφεύγωμε να ομιλούμε τα περιττά πράγματα. Στον κανόνα μας να είμαστε συνεπείς, στον εκκλησιασμό μας, επίσης να είμαστε συνεπείς. Να βρισκόμαστε στην εκκλησία και να ακούμε την ακολουθία, τη λειτουργία, τον εσπερινό. Στην τράπεζα όλοι μαζί, να έχωμε σε όλα μας τάξιν. Όπου τάξις, εκεί και ειρήνη, όπου ειρήνη, εκεί και ο Θεός. Όπου αταξία, εκεί και σύγχυσι, όπου σύγχυσι, εκεί και διάβολος. « Πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» λέγει ο θείος Παύλος ( Α΄ Κορ. 14,40). Να εφαρμόζωμε ως υποτακτικοί την υπακοή μας. Να μη κάνωμε το δικό μας θέλημα. Το ίδιο θέλημα έβγαλε τους πρωτοπλάστους από τον παράδεισο. Η υποταγή του θελήματος του Χριστού στον Πατέρα Του, τους εισήγαγε πάλιν στον Παράδεισο και έτσι η υπακοή εθριάμβευσε. Παρήκουσε ο εωσφόρος στο Θεό. Υπερήφανα φαντάσθηκε, και ο Θεός τον απομάκρυνε από κοντά Του και έγινε ο διάβολος, που μας πολεμεί. Τα υπόλοιπα τάγματα έμειναν πιστά στην υπακοή του Θεού και βρίσκονται στη δόξα του Θεού. Και καθ’ ην στιγμήν ήσαν στη φύσι ευμετάβλητοι άγγελοι, έγιναν κατά χάρι αδιάπτωτοι, διότι εγνώρισαν τόσα πράγματα με τη πτώσι του εωσφόρου και του ανθρώπου και γι’ αυτό τώρα είναι αδιασάλευτοι στην υπακοή του Θεού.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης
