Όταν ο Χριστός ζη μέσα σου, μη φοβού τίποτε... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Όταν ο Χριστός ζη μέσα σου, μη φοβού τίποτε. Δια να ζη μέσα σου ο Χριστός χρειάζεται ταπείνωσις πολλή. Πίπτε νοερώς εις τους αχράντους Του πόδας και κλαίε: Ιησού μου, Συ μου μένεις πλέον εις αυτήν την ταπεινήν ζωήν μου, ως φως και ζωή, δείξόν μου το πνευματικόν Σου κάλλος, όπως εμπλησθώ Θείου έρωτος και δράμω κατόπιν του μύρου Σου και κράξω… «εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου» (Ψαλμ. 62,9 ). Ω Ιησού μου, πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω Σου; Πότε, ω φως της ψυχής μου, θα Σε ίδω και θα εμπλησθώ και θα είπω: Ω βάθος πλούτου, και σοφίας, και γνώσεως Θεού! Ναι, παιδί μου, ταπείνωσιν υπέρ παν άλλο αγάπησον και τότε τον ταπεινόν τη καρδία Ιησούν θα κτήσης αναφαίρετον κτήμα εν τη ψυχή σου. Ιησούν ανάπνεε, Ιησούν έκπνεε, και τότε γνώσει τι εστιν Ιησούς! Που τότε γηϊνη αγάπη! Είναι δυνατόν εις δάσος κατάξηρον να εμπέση εμπρησμός και να ζήση; Ούτω και φρύγανα ανθρωπίνων λογισμών, όταν εμπέση η αγάπη του Ιησού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

For you, my dearest soul, did I suffer all these things, out of the great love I have for you.

What defense shall we have when our Christ shows us His pierced hands or His speared side or His immaculate head pricked by the thorns or His dry lips embittered by the vinegar and gall, and says, “For you, my dearest soul, did I suffer all these things, out of the great love I have for you. Now show me your marks of love for Me, which will be like balsam on My wounds”. Then, my children, what shall we show? Our ingratitude, our negligence, our ego, our disobedience, and the multitude of our other passions? And then, instead of balsam, we shall put poison in the wounds of His love! So then, onwards! Let us compel ourselves. From now on let us be careful to put balsam on His wounds and be called His true, beloved children.

Elder Ephraim of Arizona