« Ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν».. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

« Ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν» που μας αναμένει. Χαίρε, παιδί μου, χαράν μεγάλην, ότι ο αγαθός Θεός, εις Ον ελπίζομεν την σωτηρίαν μας, θα μας αξιώση να είμεθα όλοι μαζί εις την ουράνιον βασιλείαν και να λέγωμεν τα ρήματα του Αγίου Ανδρέου, του δια Χριστόν σαλού «ω μακαρία η χειρ, η ταύτα ποιήσασα». Η άνω Ιερουσαλήμ, η ευφρόσυνος πόλις, η αχειροποίητος, αναμένει τα τέκνα του Θεού, δια να τα περιθάλψη και να τα ξεκουράση με την μεγάλην της απόλαυσιν, τα τέκνα που εις την ζωήν αυτήν πάσχουν και οδυνώνται φέροντα το σώμα το πολύμοχθον. 
Το Αρνίον το σφαγιασθέν δια την ιδικήν μας σωτηρίαν, Αυτό θα λούση και ημάς με το Πανάγιον Αίμά Του, θα πλύνη την βρώμα των αμαρτιών μας και θα μας αναπαύση αιώνια!
Βάστα, παιδί μου, γερά τον Σταυρόν σου και ανάβαινε τον σωτήριον Γολγοθάν, ο Οποίος θα μας οδηγήση εις την ζωοφόρον Ανάστασιν, όταν θα σαλπίση εν τη εσχάτη ημέρα η μεγάλη σάλπιγξ και θα φανερωθούν τα κρυπτά των ανθρώπων. Τι μεγάλη και αγία ημέρα δια τας σωζομένας ψυχάς, διότι τότε θα απολαύσουν πλήρως την ευλογίαν του Θεού! Τότε θα ανοιχθούν οι πνευματικοί θησαυροί της απείρου Θεότητος εις άπειρον απόλαυσιν άνευ διακοπής εις αιώνας αιώνων!

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης 

Όταν πέση κανείς και θεληματικά δεν θέλει να σηκωθή, τούτο των δαιμόνων εστί. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Οσάκις πέση κανείς, παιδί μου, πρέπει να εγείρεται και θα σωθή. Όταν πέση κανείς και θεληματικά δεν θέλει να σηκωθή, τούτο των δαιμόνων εστί.
Η απόγνωσις είναι δαιμονικόν όπλον, όπου πολλούς κατέρραξεν, η ελπίς όμως πολλούς έσωσεν εκ λάκκου βορβόρου ακαθαρσίας.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης 

What is the use of laboring and toiling with the body night and day, if inwardly we do not take care to pull out the roots from which all evil sprouts?

What is the use of laboring and toiling with the body night and day, if inwardly we do not take care to pull out the roots from which all evil sprouts? We have an absolute need for watchfulness and unceasing prayer in order to cast off the evil which lurks within us and replace it with spiritual good. Make sure that your daytime work does not rob you of oral prayer; cry out the supremely glorious and sweet name of our Jesus, and it will not be long before He comes to help and console you. What is there that the blessed prayer cannot set aright and renew! Constrain yourselves in the prayer; why should your mind wander around here and there and not turn towards our Jesus, when for Him we left everything and for Him we endure everything?

Elder Ephraim of Arizona 

Υπακοή - Μακαριστός Γέροντας Εφραίμ Ξηροποταμινός ( † 5/12/1984 )

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης και Μακαριστός Γέροντας Εφραίμ Ξηροποταμινός


<< Όταν έγνωρισα τον Γέροντά μου, αποφάσισα να τα αφήσω όλα και να τον υπακούσω κατά πάντα, και να τον αναπαύσω.

Αν το επέτυχα, ο Θεός το γνωρίζει >>.


Γέρων Εφραίμ (1940 – 21/11/1984), Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου 

http://panagia-ierosolymitissa.blogspot.ca/2016/05/5121984_24.html

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι εις εν σημείον. Εις τον πόνον. Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωήν των θα πονέσουν. Καθώς λέγει και το ρητόν: «Τέρας, ει τις ηυτύχησεν δια βίου». Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζώμεν εις το βασίλειον του πόνου. Γνωρίζομεν ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικόν, που θα χρειασθή κανείς να τον αντιμετωπίση μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώση, όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρόν Του χάριν ημών. Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικόν χέρι, που αυτόν τον καιρόν σε χειρουργεί με τον πόνον και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός, σου τον στέλλει, συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνον, δια να δυνηθής να τον αντιμετωπίσης.
Γνωρίζω πόσον δύσκολον είναι αυτό, αλλά σωτήριον, οι άγιοι έχαιρον εις την θλίψιν των, ημείς τουλάχιστον να δεχώμεθα ταύτην με υπομονήν, και ο Θεός δεν θα ξεχάση, έστω και αυτήν την ελαχίστην προαιρετικήν υπομονήν μας εις το θέλημά Του, που εκπροσωπεί ο πόνος.
Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι’ αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν. Θαρρείς πως εκείνος που αριθμεί τας τρίχας της κεφαλής δεν γνωρίζει το μέτρον του πόνου σου; Ναι, το γνωρίζει. Λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον ουράνιον Πατέρα μας. Μην αποκάμης. Μαζί με τον Χριστόν μας, θα τα περάσης όλα, καθώς θα γίνης και κληρονόμος Του, εις την άπειρον περιουσίαν του κοινού Πατρός ημών Θεού. Αμήν. 

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης 

Whenever you are in pain and are afflicted, call to mind Him Who was Crucified and then you will find much relief.

Here in this vain world, my child, we shall be afflicted, we shall be embittered, we shall feel pain. But all this is for a limited time; it is temporary—let us pray that God does not abandon us to an eternal degree and measure, for then we would not bear it. 

Whenever you are in pain and are afflicted, call to mind Him Who was Crucified and then you will find much relief. For who could gaze at the Crucified One and reflect on His Passion which He suffered for us, and not find balm for his wounds, whether spiritual or physical? Look up, my child, there on Golgotha, there where the holy Lamb triumphed victoriously in order to wash the wounds of our sins and passions with His Blood. 

His compassion is great; never lose your confidence in Him Who was crucified for you. I pray that you pass Great Lent with flourishing health of both soul and body. Amen.

Elder Ephraim of Arizona

My child, with the weapon of prayer in your hands, fight for the divine battlements

My child, with the weapon of prayer in your hands, fight for the divine battlements. Whoever struggles is crowned, not with olive branches, but with the unfading crown of eternal glory in the heavenly Jerusalem! This struggle is worth it because the glory it brings remains unfading and eternal, whereas the glory of athletes who struggle for transient things is ephemeral and vain! Therefore, we must struggle by making sacrifices and bearing privations, so that the holy name of God may be also glorified by us worthless ones.

Elder Ephraim of Arizona

Πρόσεχε την συνείδησίν σου, τα έργα σου να είναι γνήσια... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Πρόσεχε την συνείδησίν σου, τα έργα σου να είναι γνήσια. Όχι άλλο εις το στόμα και άλλο εις την καρδίαν σου. Αγάπησε την αλήθειαν, φοβήσου τον έλεγχον της συνειδήσεώς σου, διόρθωνε τον εσωτερικόν σου άνθρωπον, δια να μη μετανοήσης εις το ύστερον ματαίως. Αυτά, και ο Θεός να είναι μαζί σου και η χάρις του Αγίου Πνεύματος να σε ενδυναμώνη προς εφαρμογήν των νουθεσιών.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Man’s life is a martyrdom.

Man’s life is a martyrdom. Ever since we fell from true happiness we gather the fruit of disobedience: “Thorns and thistles will the earth bring forth to you” (Gen. 3:18 ) –the earth of the heart will, too. 

How will we know that we are exiles, if not through afflictions and torments? There is no person who does not have something that afflicts him. Pious Christians are afflicted, too, but in the depths of their souls they also have the hope that one day the many afflictions will result in blessed repose for them. Without afflictions and sufferings let no one expect repose in the life beyond the grave. That life is for those who have labored and were heavy-laden by the weight of this present life. Of course, the saints had much grace and spiritual strength, and they rejoiced in suffering. But we, and I first of all, suffer and sometimes our patience breaks. But glory be to God, Who enlightens us to repent and correct ourselves. “The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.” (Mt. 26:41 ).

Elder Ephraim of Arizona

Η κοίμηση του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστού

Ο γέροντας Εφραίμ περιγράφει την οσιακή κοίμηση του γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή όπως την έζησε.
Η λήψη έγινε στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής του Αγ. Αντωνίου στην Αριζόνα των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2014 και αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος από την πλούσια περιγραφή των πνευματικών αγώνων του Γέροντα Εφραίμ (διάρκειας μίας ώρας)

Σύγχρονες Μορφές της Εκκλησίας« ο Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής» εκδήλωση των ΚΒ Παυλείων

https://www.youtube.com/watch?v=3DWzfmFEcTY

Blessed are they who sow tears with spiritual fasting, that is, always hungering and thirsting for good works, for they will reap eternal joy!

Everything will pass and will end as if had never existed, whereas works done in God will remain with the soul that worked them so that the worker may reap eternal life from them. Blessed are the spiritual philosophers of God, who give away transient things and store up eternal things, so that when they depart, they will find their treasures in God’s treasury with accrued interest. Blessed are they who clean their hearts from the weeds of sin and cultivate the good seed, for the time will come for them to reap sheaves of eternal life! Blessed are they who sow tears with spiritual fasting, that is, always hungering and thirsting for good works, for they will reap eternal joy!

Elder Ephraim of Arizona

Πόσο κακό πράγμα είναι το θέλημα του ανθρώπου, διότι κρύβει εγωϊσμό, υπερηφάνεια, φιλαυτία και τόσα άλλα ( Γέροντας Εφραιμ ο Φιλοθεΐτης )

 

Πόσο κακό πράγμα είναι το θέλημα του ανθρώπου, διότι κρύβει εγωϊσμό, υπερηφάνεια, φιλαυτία και τόσα άλλα. Γι’ αυτό ο υποτακτικός απαλλασσόμενος από το ίδιο θέλημα, απαλλάσσεται από τα πάθη. Ο Χριστός υπήκουσε μέχρι σταυρικού θανάτου, δηλαδή τελείας νεκρώσεως του ιδίου θελήματος. 

Εάν ο Χριστός, ανθρωπίνως δεν έκαμνε υπακοή, δεν έκοβε το δικό του θέλημα, ο άνθρωπος δεν θα εσώζετο! Όπως ακριβώς δεν σώζεται και ο άνθρωπος εκείνος, που κρατά το θέλημά του και κάνει εκείνο που θέλει αυτός. Τι σημαίνει απάρνησι του ιδίου θελήματος; Το ίδιο θέλημα το κάνω πέρα, το αρνούμαι, το απαρνούμαι. Δεν έχω καμμία σχέσι μαζί του. Μόνον όταν ο υποτακτικός φθάση στο σημείο αυτό, να απαρνηθή κατά τέτοιο τρόπο το θέλημά του, τότε και μόνο απαλλάσσεται από τα πάθη. Όσον εγκαταλείπει το ίδιο θέλημα, τόσο γνωρίζει ελάφρυνσι από την ενόχλησι των παθών. 

Εάν ο υποτακτικός γνωρίση στην πράξι το «ευλόγησον», και το «νάναι ευλογημένον», αυτός ο υποτακτικός θα στεφανωθή με αμάραντο στέφανο στον ουράνιο κόσμο. Όπου ο υποτακτικός έβαλε το θέλημά του, εκεί έβαλε δηλητήριο και δεχόμενος δηλητήριο αυτοδηλητηριάζεται. Και λάθος να του δοθή μια εντολή, όμως για την υπακοή που θα κάνη, ο Θεός θα ευλογήση… Ένας υποτακτικός έκανε τόσο απερίεργη υπακοή, που ο Γέροντας του έλεγε και πήγαινε και έκλεβε διάφορα πράγματα από τα κελλιά των αδελφών και του τα έφερνε! Ο Γέροντας τα έπαιρνε και τα έδινε πίσω και ποτέ δεν τον πείραξε ο λογισμός να του ειπή: « Μα τι είναι αυτό που μου κάνει ο Γέροντας; Με προτρέπει, με μαθαίνει να κλέβω; Να μου γίνη μια συνήθεια κατόπιν το κλέψιμο;». Σκέφθηκε και είπε: « Εγώ υπακούω, τώρα τι είναι αυτό που κάνω, δεν ξέρω. Ένα ξέρω, ότι υπακούω».

Γέροντας Εφραιμ ο Φιλοθεΐτης