Μεγάλον κακόν η καταλαλιά, όπως ακριβώς το μικρόν τιμόνι του καραβιού οδηγεί όπου θέλει το καράβι, έτσι και η γλώσσα οδηγεί τον άνθρωπον είτε εις το καλόν είτε εις το κακόν. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μεγάλον κακόν η καταλαλιά, όπως ακριβώς το μικρόν τιμόνι του καραβιού οδηγεί όπου θέλει το καράβι, έτσι και η γλώσσα οδηγεί τον άνθρωπον είτε εις το καλόν είτε εις το κακόν. 

Οι άγιοι πατέρες το κρίνειν τα ξένα αμαρτήματα ή ελαττώματα ή τας κακάς συνηθείας πολύ το ελέγχουν. Όταν κρίνωμεν τον αδελφόν μας, κατακρίνομεν τον εαυτόν μας εις μεγάλο αμάρτημα. Όταν λοιπόν σκεπάζωμε τον αδελφό μας, θα μας σκεπάση και ημάς ο Θεός από μεγάλα αμαρτήματα. Όταν ξεσκεπάζωμε τον αδελφόν μας, διώκομεν από επάνω μας την χάριν του Θεού και παραχωρούμεθα να πέσωμεν εις τα ίδια και ημείς, δια να μάθωμεν ότι όλοι μας, είμεθα αδύνατοι και ότι η χάρις του Θεού μας βαστάζει. 

Όποιος φυλάττει την γλώσσαν του, εκείνος φυλάττει την ψυχήν του από μεγάλα αμαρτήματα και πτώσεις. Το κύριον αίτιον της κατακρίσεως και καταλαλιάς είναι η υπερηφάνεια και ο εγωϊσμός, διότι έχει ο άνθρωπος καλύτερον τον εαυτόν του. Δια τούτο ωφέλιμον πολύ είναι κανείς να λογίζεται τον εαυτόν του μικρότερον από όλους, ώστε να θεωρή τον αδελφόν καλύτερον, δια να ημπορέση με την βοήθειαν του Θεού, να λυτρωθή από αυτό το κακόν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Whoever has his soul’s eyes open and sees God is not easily harmed by the enemies.

It is not so easy for the demons to harm a person who keeps the constant remembrance of God in his soul. They can tempt him, but it is difficult for them to harm him. This is because he does not permit them to trip him up, for he is armed with the weapon of the constant remembrance of God. Whoever has his soul’s eyes open and sees God is not easily harmed by the enemies. The very spiritual men of old did not need spiritual books. They did not have such a great need to read many patristic books, because they constantly meditated upon things about God. Whatever they saw immediately gave them an opportunity to meditate upon something, to discover something unknown. All of creation was a university for them. Wherever they turned their eyes, they saw something to meditate upon—sometimes the providence of God, other times His wisdom; sometimes His judgment, other times His teachings, and so on. With the eyes of their soul they saw invisible things. Meditating upon them filled their hearts with spiritual knowledge. 

We people of today—since we do not have the eyes of our soul open—do not have the ability to remain in the spiritual meditation. Even when we do see something, we need religious books to know something about God. The minds of these spiritual men were so strong that they could conceive thoughts and ideas with deep wisdom. Our minds are so weak that they can barely retain anything. The Fathers then were, for the most part, simple people; yet, they acquired full knowledge, because the Holy Spirit helped them understand the Scriptures.

The remembrance of God is an all-powerful weapon, a mighty suit of armor against Satan and the various sins. When the mind ceases to remember God and meditate upon divine things, man is overcome by negligence, indolence, forgetfulness, and then by evil desires!
If you see your mind rushing towards the world, know that your soul lacks divine consolation, which is why it turns to the world for consolation. 

When a person’s soul is warm towards God, he is enlightened and feels compunction, and it is impossible for his mind to incline towards the world at the same time. The soul inclines towards the world when it is not united, in a sense, with God. The mind is an area, a place. If God does not occupy it, then the enemy will occupy it. This place cannot remain empty, having neither God nor evil, sin, temptation, or the activity of Satan. The mind is like a mill that is turning. Whatever is thrown into the funnel, which leads to the nillstones below, will come out as flour of that type. If you throw wheat in, you will get wheat flour. If you throw thorns in, you will get thorn flour—a harmful substance. The mill is always turning; the mind of man is always working—like a mill. Do you want to have good results? Put good material into the mill. Do you want to find compunction, tears, joy, peace, etc.? Put good thoughts into the mill of your mind—for example, thoughts about the soul, about the Judgment, the remembrance of death, and so on—and then you will get corresponding spiritual results! But if a person puts sinful thoughts into the mill of his mind, he will definitely have sin as a result. The material that will be given to the mind depends on the intentions of man. And these intentions will be either commended or censured. We should always strive to have salvific thoughts and beneficial images in our mind, so that we do not leave room for Satan to throw in his garbage—sinful thoughts and fantasies!

Elder Ephraim of Arizona

Περί Αγρυπνίας και Γέννηση του Χριστού - Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Περί Αγρυπνίας και Γέννηση του Χριστού - Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης from Argy Aris on Vimeo.

Compel yourselves in the Jesus prayer; this will become everything for you—food and drink and clothing and light and consolation and spiritual life.

Compel yourselves in the Jesus prayer; this will become everything for you—food and drink and clothing and light and consolation and spiritual life. This prayer becomes everything for him who possesses it. Without it, the emptiness of the soul cannot be satisfied. Do you want to love Christ? Long for the prayer and embrace humility, and then you will realize that the kingdom of God is within us. Do not let evil thoughts rule over you; drive them out immediately with the prayer. Oh, this prayer—what miracles it performs! Cry out the prayer, and your guardian angel will send you spiritual fragrance! The angels greatly rejoice when a person prays with the prayer of our sweetest Jesus. May Jesus be the delight of your soul.

Elder Ephraim of Arizona

Αγαπήσατε τον Νυμφίον σας Χριστόν περισσότερον από την μητέρα σας, δια να μακαρισθήτε εις τους ουρανούς... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Αγαπήσατε τον Νυμφίον σας Χριστόν περισσότερον από την μητέρα σας, δια να μακαρισθήτε εις τους ουρανούς. Μηδέν γήινον μεριμνάτε, ει μη το πώς να αρέσητε τω ωραιοτάτω Νυμφίω Χριστώ, όπου ο γάμος ο πνευματικός θα διαρκέση αιωνίως, ενώ εδώ εις τους κοσμικούς διαρκεί ολίγον καιρόν, και κατόπιν αρχίζουν τα βάσανα της ζωής, ο μόχθος και ο κόπος.
 
Εις την μοναχικήν ζωήν, ό,τι και αν κοπιάση κανείς, όλα θα ανταμειφθούν πλουσίως και αιωνίως, ακόμη και εδώ εις την γην εκατονταπλασίονα θα λάβωμεν αφήνοντας γονείς, αδελφούς κ.λ.π. Μας δίδει ο Χριστός μας την εν Χριστώ αδελφότητα όπου η αγάπη είναι πνευματική σκοπόν έχουσα να συντελέση εις την πνευματικήν μας προκοπήν, ενώ η σαρκική μόνον τα σωματικά και τα μάταια αγαπά.
Εις την κοσμικήν ζωήν ο κόπος και τα βάσανα είναι μάταια, ενώ εις την μοναχικήν ζωήν συντελούν εις το να κερδίσωμεν τον Θεόν.
 
Ω, τι ωραία είναι, όταν εις μίαν αδελφότητα υπάρχη αγάπη, όταν μία αδελφότητα είναι μία ψυχή εις πολλά σώματα! Όντως ουρανίαν ζωήν διάγουν. Αλλά ο Θεός επιτρέπει, ίνα κατά καιρούς συμβή κάτι, που θα φέρει σύγχυσιν και ψυχρότητα, και τούτο προς το συμφέρον μας, ίνα γυμναζώμεθα, και φανή η αρετή ή η αδυναμία. 

Δια τούτο και ο πνευματικός νόμος μας λέγει: πότε χαρά-πότε πένθος, πότε χειμώνας-πότε καλοκαίρι, πότε πόλεμος-πότε ειρήνη. Ούτως εχαράχθη από τον παντογνώστην Θεόν ο πνευματικός δρόμος.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Always be prudent in your words; that is, first think and then speak; do not let your tongue run ahead before you think what you have to say.

Always be prudent in your words; that is, first think and then speak; do not let your tongue run ahead before you think what you have to say. Do not become bold in talking much, my child; many are the evils from this evil boldness. Flee from it as from fire or a viper!

Elder Ephraim of Arizona

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού, τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. 

Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του! Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς. Θα ενεθυμούμεθα την κρίσιν, την γέενναν του πυρός, και θα εχύναμε δάκρυα μετανοίας, καθ΄ όσον μακράν υπάρχομεν δακρύων και πένθους, τόσον υπάρχομεν προσκεκολλημένοι εις τα γήϊνα και φθαρτά. 

Η μέριμνα των άνω γεννά τον πόθον της κληρονομίας αυτών, δηλαδή των αιωνίων αγαθών και η αγαθή αύτη μέριμνα, μας αποσπά από την εφάμαρτον προσκόλλησιν επί των φθειρομένων προσκαίρων αγαθών. Δώη ημίν Κύριος ο Θεός σύνεσιν αγαθήν, όπως τακτοποιήσωμεν το θάμα της ψυχής μας, πριν ή φύγωμεν δια τον άλλον κόσμον.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Overall piety and vigilance are everything; they are the true marks of a soul living in Christ.

I know by experience that piety through silence, prayer, meditation, cleansing tears, true repentance, and contemplation of divine things renews the physical aspect as well as the spiritual aspect of him who struggles. Ascesis helps, of course, when the body is strong, but when it is weak, thanks-giving and self-reproach make up for ascesis. 

Overall piety and vigilance are everything; they are the true marks of a soul living in Christ. When these are absent and one practices ascesis one-sidedly, either he benefits little or he is totally lost because he becomes puffed up by the praises of others as well as by his own thoughts. Without watchfulness—that all-embracing light of the soul, inestimable in value—he loses his labors. This is what happened with many ascetics in the desert, and they literally lost their souls, as we read in the writings of the Desert Fathers. 

Ascesis is depicted by the Fathers as the leaves of the tree, while vigilance is the fruit (Abba Agathon, vid. The Philokalia, vol. IV, p. 199 ). By their fruits you shall know them (Mt. 7:16 ) –it is fruits that we have been commanded to bear. May God enlighten us how to walk, for true guides have vanished and everyone walks his own way. May God be a true guide for all of us.

Elder Ephraim of Arizona

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.
Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. 

Ούτω κάνει και ο μέγας γεωργός, ο Θεός, την ψυχήν μας. Μας αφήνει να έρχονται πειρασμοί και θλίψεις και πόνος και στενοχωρία, να εισέρχωνται βαθειά εις την καρδίαν και πολλάκις να ευρισκώμεθα εις αδιέξοδον, το πώς θα τα καταφέρωμεν με αυτόν ή εκείνον τον πειρασμόν, και πάσχει και οδυνάται ο άνθρωπος, αλλά εις τους αγαπώντας τον Θεόν, συνεργεί ο Θεός να γίνωνται εις αγαθήν έκβασιν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

No matter how much we may suffer, the time will come when all will end and each one of us will be given repose in accordance with his labors.

No matter how much we may suffer, the time will come when all will end and each one of us will be given repose in accordance with his labors. Are you afflicted? Are you in pain? Do you weep from the pressure of sorrowfull events? Are you weary? Take courage, for through such things the kingdom of God is acquired. But if you have it easy in everything and do not remember God, then grieve, for you are not walking the path that leads to God. Afflictions, sicknesses, and torments weary us continually so that we abhor this world and desire the world there, where Cherubim and Seraphim hymn God, where there is the real and true repose, the day without evening, the blessed light; while things here, in comparison with the eternal things, are dark and abominable. May our holy God grant us spiritual understanding, so that we always prefer the everlasting things, the highest good, our sweet God.
Elder Ephraim of Arizona