Το μονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνος και δάκρυ ( Γέροντας Εφραίμ Φιλoθεΐτης )

Το μονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνος και δάκρυ, όλο αγκάθια και καρφιά, παντού φυτρωμένοι σταυροί, παντού αγωνία και θλίψη. 

Κάθε βήμα και μία Γεθσημανή, κάθε ανηφοριά και ένας Γολγοθάς, κάθε στιγμή και μία λόγχη. 

Αν μπορούσαμε να στίψουμε τη γη σαν το σφουγγάρι, θα έσταζε αίμα και δάκρυα.

 Γέροντας Εφραίμ Φιλoθεΐτης

Είναι μία προσπάθεια, όχι να βρουν την αλήθεια οι πλανεμένοι, αλλά να τη χάσουν κι εκείνοι που την έχουν. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Φρονούμεν ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμία θέση ανάμεσα σ'αυτό το συνονθύλευμα των πλανών και των αιρέσεων. 

 

Αυτό το δόλιο Οικουμενικό κατασκεύασμα δεν αποσκοπεί στην αναζήτηση της αλήθειας αλλά είναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της αλήθειας.

 

Είναι μία προσπάθεια, όχι να βρουν την αλήθεια οι πλανεμένοι, αλλά να τη χάσουν κι εκείνοι που την έχουν. 

 

Εκείνοι δηλαδή που πιστεύουν στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Ο κόσμος θα μοιραστεί... ποιόν να ακολουθήσει... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Αυτά τα χρόνια τα δύσκολα, μόνο λίγοι απλοί παπάδες θα κρατήσουν και θα διαφυλάξουν την Ορθοδοξία. 

Οι μεγάλοι, οι αξιωματούχοι, θα ακολουθήσουν τον διάβολο. 

Ο κόσμος θα μοιραστεί... ποιόν να ακολουθήσει...

 

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης 

Πολλοί άνθρωποι περνούνε σκληρές δοκιμασίες ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ερώτηση:
Πολλοί άνθρωποι περνούνε σκληρές δοκιμασίες, είτε από την κακία των άλλων, είτε από δικά τους παραπτώματα. Τόσο δύσκολα, σαν να ζουν τη κόλαση εδώ.....

Γέροντας Εφραίμ:
Όταν ζουν εδώ τη κόλαση, και αξιοποιήσουν αυτή τη κατάσταση, με πνευματικά κριτήρια, όταν πεθάνουν δεν θα δικαστούν καθόλου, αλλά θα πάνε , κατευθείαν στην αγκαλιά του Χριστού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης.. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο χρόνος μας είναι μετρημένος. 

Περιμένουμε χρόνια δύσκολα, χρόνια επικίνδυνα και γι αυτήν την ζωή μας. Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης να μας καταπιή όλους μέσα.

Μακάριος ο άνθρωπος, που θα ξεφύγη από τα δόντια του και θα πετάξη στον ουρανό και θα σωθή. Κάθε χρόνο και χειρότερη γίνεται η κατάστασις. Η αμαρτωλότης και η γυμνότης έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που φωνάζει από μόνο του το πράγμα, ότι θα επέμβη η θεια δικαιοσύνη.

Γι'αυτό πρέπει, τόσο εμείς να βιαζώμεθα, όσο και να νοιώθουμε συμπάθεια για τους αδελφούς μας, όχι μόνο τους οικείους μας, αλλά και τους εν Χριστώ οικείους αδελφούς, που έχουμε χρέος να τους πονούμε. Διότι εάν εμείς κινδυνεύουμε, που είμαστε μέσα στο λιμάνι της Παναγίας πόσο μάλλον αυτοί οι άνθρωποι, που βρίσκονται συνεχώς εκτεθειμένοι μπροστά στην πρόκλησι της αμαρτίας!

Αν εμείς καιώμεθα μακρυά από την φωτιά, αυτοί οι άνθρωποι τι γίνονται, που οι φλόγες τους περικυκλώνουν;

Όταν εξομολογούσα στον Kαναδά, λυπόμουν τους ανθρώπους κι έκανα νοερώς με δάκρυα αυτήν την προσευχή κατά την ώρα της εξομολογήσεως. 

 

«Κύριε αξίωσέ με, να αγαπώ τους ανθρώπους, όπως Συ τους αγαπάς. Να τους συγχωρώ, όπως Συ τους συγχωρείς. Δώσε μου απ το πνεύμα Σου, με το οποίο μακροθυμείς και αγαπάς και ανέχεσαι, κι εγώ να ανέχωμαι, να αγαπώ, να μακροθυμώ, ώστε η αγάπη να με βοηθήση να βοηθήσω, με τα λίγα πράγματα, που μπορώ να τους προσφέρω με την Χάρι σου» Κι έτσι με την προσευχή αυτή ένοιωσα πολλή αγάπη και στοργή για τους ανθρώπους.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Οταν δεν τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και δεν Κοινωνεί, αρχίζει ο ψυχικός οργανισμός να καταπίπτει ( Γέροντας Εφραιμ Φιλοθεΐτης )

Εάν δεν πάρουμε υλική τροφή, αρχίζει ο οργανισμός να πέφτει, να χάνει δυνάμεις και να δημιουργείται ένα πρόσφορο έδαφος αναπτύξεως μικροβίων και ασθενείας.

Έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας: όταν δεν τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και δεν Κοινωνεί, αρχίζει ο ψυχικός οργανισμός να καταπίπτει, τα μικρόβια της αμαρτίας να υπερισχύουν και να απειλούν την πνευματική υγεία της ψυχής του.

Γέροντας Εφραιμ Φιλοθεΐτης

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης )

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι εις εν σημείον. Εις τον πόνον. Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωήν των θα πονέσουν. Καθώς λέγει και το ρητόν: «Τέρας, ει τις ηυτύχησεν δια βίου». Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζώμεν εις το βασίλειον του πόνου.

 Γνωρίζομεν ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικόν, που θα χρειασθή κανείς να τον αντιμετωπίση μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώση, όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρόν Του χάριν ημών. 

Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικόν χέρι, που αυτόν τον καιρόν σε χειρουργεί με τον πόνον και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός, σου τον στέλλει, συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνον, δια να δυνηθής να τον αντιμετωπίσης.

 
Γνωρίζω πόσον δύσκολον είναι αυτό, αλλά σωτήριον, οι άγιοι έχαιρον εις την θλίψιν των, ημείς τουλάχιστον να δεχώμεθα ταύτην με υπομονήν, και ο Θεός δεν θα ξεχάση, έστω και αυτήν την ελαχίστην προαιρετικήν υπομονήν μας εις το θέλημά Του, που εκπροσωπεί ο πόνος.

 
Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι’ αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν. Θαρρείς πως εκείνος που αριθμεί τας τρίχας της κεφαλής δεν γνωρίζει το μέτρον του πόνου σου; Ναι, το γνωρίζει. Λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον ουράνιον Πατέρα μας. Μην αποκάμης. 

Μαζί με τον Χριστόν μας, θα τα περάσης όλα, καθώς θα γίνης και κληρονόμος Του, εις την άπειρον περιουσίαν του κοινού Πατρός ημών Θεού. Αμήν.

 Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

Όλα θα παρέλθουν και εις το μηδέν θα καταλήξουν ( Γέροντας Εφραιμ Φιλοθεΐτης )

Όλα θα παρέλθουν και εις το μηδέν θα καταλήξουν, ενώ το έργον το εν τω Θεώ ειργασμένον, θα μείνη μαζί με την ψυχή του εργάτου, ίνα εσθίη εξ αυτού ζωήν αιώνιον.

Μακάριοι οι πνευματικοί φιλόσοφοι του Θεού, όπου δίδουν πρόσκαιρα και θησαυρίζουν αιώνια, ίνα, όταν απέλθωσιν, εύρωσιν εις την τράπεζαν του Θεού τους θησαυρούς των συν τόκω. 

 

Μακάριοι οι καθαρίζοντες τας καρδίας αυτών από τα ζιζάνια της αμαρτίας γεωργούντες τον αγαθόν σπόρον, διότι θα έλθη καιρός εύθετος, που θα θερίσουν στάχυας αειζωίας! 

 

Μακάριοι οι σπείροντες δάκρυα μετά πνευματικής νηστείας, δηλαδή πεινώντες αεί και διψώντες τα καλά έργα, διότι θα θερίσουν χαράν αιωνίαν!

 

Γέροντας Εφραιμ Φιλοθεΐτης 

Τι φοβερά υπόθεσις το που θα καταλήξη η ψυχή εκάστου! ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης )

Τι φοβερά υπόθεσις το που θα καταλήξη η ψυχή εκάστου!

 Ω! πόσον μας πλανά η λήθη και η ραθυμία, εμέ πρώτον! Τρομερά υπόθεσις, εάν σκεφθώμεν, το αν θα επιτύχωμεν ή όχι του προορισμού μας. Τρόμος καταλαμβάνει την όλην υπόστασιν του ανθρώπου, όταν καλώς σκεφθή, τι άρα έσται επ’ εσχάτων! 

Οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη του σώματος ή όταν αι βίβλοι ανεωχθήσωνται και τα κρυπτά των ανθρώπων δημοσιευθήσωνται! Ποία έσται μοι κρίσις τω συλληφθέντι εν αμαρτίαις; Ίλεως, ίλεώς μοι γενού, γλυκύτατε Ιησού μου. Εις τους οικτιρμούς Σου επιρρίπτω την απόγνωσιν της ψυχής μου.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης

When we have taken care to purify our soul, the God of glory will dwell in it and it will become His. ( Elder Ephraim of Arizona )

The greatest temple, in which God delights to dwell, is that which He skillfully crafted with His own hands, our entire being, our soul, as long as it is pure. 

 

Purity of heart consists in the nous being free from evil thoughts, from which evil and passionate feelings originate which cause the body to be passionately excited. For it is then that both soul and body are defiled, and to a certain degree their purity and spotlessness are lost. 

 

The first evil and passionate thought but primarily the corresponding passionate fantasy, is the starting point of all forms of sin. No sin occurs in deed if an evil thought does not precede it by means of the imagination. Therefore, in order to attain the greatest good, purity in the full sense of the word, we need to purify our nous from sinful imaginations and thoughts. Only in this way is purity acquired with a firm foundation. 

 

If we want to stop doing evil deeds without paying attention to our inward thoughts, we labor in vain. When we have taken care to purify our soul, the God of glory will dwell in it and it will become His holy and luxurious temple, giving forth the fragrance of the incense of unceasing prayer to Him.

Elder Ephraim of Arizona