Tuesday, December 31, 2019

Συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ο πόνος. ( Όσιος Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ο πόνος. 
Είναι φωτιά, καμίνι, που καίει και κατακαίει. Είναι καταιγίδα και τρικυμία. «Τα σπλάχνα μου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν», λέει ο Σολομών. 
Είναι στιγμές που οι δοκιμασίες έρχονται απανωτές, η μία μετά την άλλη η και όλες μαζί. Πολύ βαρύς τότε ο σταυρός. Η αγωνία κορυφώνεται. Η ψυχή ζορίζεται τόσο, ώστε είναι έτοιμη να λυγίσει. Όλα φαίνονται μαύρα, κατάμαυρα. Παντού σκοτεινιά, παντού αδιέξοδα.


Όσιος Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Thursday, December 26, 2019

Κρατείστε γερά την παράδοση που σας παρέδωσα ! ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης )

"Κρατείστε γερά την παράδοση που σας παρέδωσα και να ξέρετε ότι σήμερα είναι ομολογία να λέμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός μας. Αυτό δεν το θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις... Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες. Προσέξτε την ψυχή σας. Μαζευτείτε και δώστε τον αγώνα σας..


Σε αυτόν τον κόσμο δεν έχουμε θέσι κανείς. Ο πνευματικός κόσμος μας περιμένει όλους. Περαστικοί είμεθα πάνω στη γη... Πριν δε μας πάρη από αυτό τον φθαρτό κόσμο να παρακαλούμε να μας τακτοποιήση μαζί Του, όσον γίνεται πιο τέλεια για να μη δυσκολευθή η ψυχή μας στην άνοδο της από τους κακούς φορολόγους δαίμονας..."

 Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης της Αριζόνας † 7/12/2019

Saturday, December 14, 2019

Τα Τρία ΥΠΈΡΟΧΑ Βιβλία Του Οσίου Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεϊτου εν Αριζόνα.

Αγάπητοι Αδερφοί εν Χριστώ όσοι από εσάς επιθυμείτε να αγοράσετε 
Τα Τρία ΥΠΈΡΟΧΑ Βιβλία
 Του Οσίου Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεϊτου εν Αριζόνα.


Η Τέχνη Τής Σωτηρίας Α Τόμος





Η Τέχνη Τής Σωτηρίας Β Τόμος





"ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ"







Για Ελλάδα Μπορείτε να Επικοινωνίστε με την Ιερά Μόνη Φιλόθεου Άγιον Όρος. 


Και Για Κατοίκους Αμερική και Καναδά να Επικοινωνήστε
Με την Ιερά Μόνη Αγίου Αντώνιου Αριζόνα.

Απολυτίκιον του Οσίου Γέροντος Εφραίμ, του Φιλοθεΐτου εν Αριζόνι


Απολυτίκιον. 
Ήχος πλ. α΄. 
Τον συνάναρχον Λόγον.

Αγωγή ισαγγέλω, ευχή και δάκρυσιν
ευαρεστήσας Κυρίω,
Φιλοθεΐτα Εφραίμ,
προς ζωήν εκ του θανάτου μεταβέβηκας
εν Αριζόντι, ασκητά,
ο εν τη Αμερική
εικάδος Μονών δομήτωρ,
και χάριν εύρες πρεσβεύειν
υπέρ των πίστει ευφημούντων σε.


Κοντάκιον.
 Ήχος πλ. δ΄. 
Τη Υπερμάχω

Τον καινιστήν Αγιωνύμου Όρους μέλψωμεν,
Αμερικής ως νεαυγή ιεραπόστολον
και Μονών εικάδος κτίτορα ευσχημόνως,
Αριζόνος αγιάσαντα την έρημον,
προσευχής καρδιακής, Εφραίμ, και νήψεως
άστρον, κράζοντες· Χαίροις, Πάτερ παγκόσμιε.


Μεγαλυνάριον

Χαίροις, Φιλοθέου ο προεστώς
Μάνδρας, Αριζόνος
και εικάδος Αμερικής,
ασκητά, Σεμνείων,
Εφραίμ πνευματοφόρε,
δομήτωρ, Αποστόλων
θείων ομόζηλε.

Friday, December 13, 2019

Ἀποσπάσματα Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου (Ἀριζόνας)

Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου (Ἀριζόνας)


* Η Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι Καθολικὴ μὲ τὴν ἔννοιαν, ὅτι κατέχει ὅλο το πλήρωμα τῆς ἀληθείας καὶ τῆς χάριτος διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ κόσμου καὶ ἐπὶ πλέον εἶναι Καθολικὴ μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι «δυνάμει» τείνει, ὄχι νὰ κατακτήση, ἀλλὰ νὰ ἁγιάση τὸν κόσμον. Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χριστὸς καὶ ἠμεῖς μέλη ἐκ μέρους συνδεόμενοι διὰ τῆς κοινῆς πίστεως «ἐν τῷ συνδέσμω τῆς ἀγάπης».

* Όσο περισσότερο ἁγιάζομε ὁ καθένας τὸν ἐαυτόν μας, τόσο περισσότερο αγιαζεταί το σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ κατὰ τὸν ἀνθρώπινο χαρακτήρα της, διότι κατὰ τὸν θεῖον τῆς χαρακτήρα εἶναι τόσον ἁγία ὅσον καὶ ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς. Ἡ Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἱστορία ἀγῶνος ἐξαγιασμοῦ τῶν πιστῶν της.

* Όλοι ὅσοι πιστεύουν ἀληθινά, ἀγαποῦν ἐν ἀληθεία ὅσοι δὲν πιστεύουν ἀληθινὰ ἀγαποῦν ἐν ὑποκρίσει. Εμείς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀγαποῦμε ὅλους καὶ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἔρθουν σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας. Ἔτσι μᾶς δίδαξε «ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης» ἔτσι ἀναπαύεται ἡ συνείδησίς μας. Δὲν ἐχθραινόμεθα πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐξ αἰτίας τῆς αἱρέσεως ἥ τῆς ἀπιστίας των, ἀλλὰ καὶ δὲν θὰ ἀγαπήσωμεν ποτὲ τὴν ἀπιστίαν ἡ τὴν αἵρεσιν χάριν τῶν ἀνθρώπων, διότι θὰ ἀποξενωθοῦμε ἀπὸ τὸν Θεόν.
* Ὁ Θεὸς διοχετεύει τὴ δύναμη τῆς ἀγάπης Του, ὅταν προσκυνήται «ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθεία».

* Εκείνοι ποὺ ὁμιλοῦν πληθωρικὰ περὶ....
ἀγάπης νοθεύουν τὸ περιεχόμενο της για νὰ περιπτυχθοῦν ὅλους τους αἱρετικοὺς ὅλων των ἀποχρώσεων. Εἶναι τόσο ψεύτικη αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅσο καὶ τὰ ψεύτικα λουλούδια....


* Λέγουν νὰ ἑνωθοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς καὶ ἐν συνεχεία μὲ τοὺς Προτεστάντας καὶ μὲ ὅλες τὶς γνωστὲς καὶ ἄγνωστες αἱρέσεις ποὺ ἐπενόησε ὁ Διάβολος ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστιανισμοῦ. Καὶ ἀφοῦ ἑνωθοῦν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἀνεξαιρέτως μεταξύ των, κατόπιν νὰ ἑνωθοῦν καὶ μὲ τοὺς Μωαμεθανούς, τοὺς Ἰουδαίους, κατ' ἐπέκτασι μὲ τοὺς Βουδδιστᾶς, Βραχμανιστᾶς, Σιντοϊστᾶς καὶ μὲ ὅλες γενικὰ τὶς θρησκεῖες τῆς ὑφηλίου.
Αὐτὴ ἡ παναιρετικὴ ἀλχημεία ἐπιχειρεῖται διὰ τοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν. Ο ὅρος νομίζομε ὅτι δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα. Πρόκειται περὶ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐθελοθρησκειῶν.
Ὁ μοναδικὸς θεὸς ὁ ὅποιος θὰ διεκδικήση ἐκεῖ φόρον λατρείας θα εἶναι ὁ ἐκπεσῶν Ἑωσφόρος, ὁ ὁποῖος διὰ τοῦ ἀπεσταλμένου τοῦ μεταξύ των ἀνθρώπων Ἀντιχρίστου θὰ ἐπιχείρηση νὰ ὑποκαταστήση τὴν πίστη καὶ τὴ λατρεία στὸν ἀληθινὸ Θεό.
Γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ δὲν ὑπάρχει προσωπικὸς Θεός, τελείως ἀπαράδεκτο εἶναι γιὰ τοὺς συνεπεῖς οἰκουμενιστᾶς τὸ δόγμα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ σατανοκίνητος Σιωνισμός συντονιζει δύο ἐπίβουλες ἐνέργειες ἐντὸς καὶ ἐκτός της Ἐκκλησίας ποὺ ἀποβλέπουν σὲ ἕνα καὶ μοναδικὸ σκοπὸ στὴν ἅλωση τοῦ φρουρίου ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία.
Παπικοί, Προτεστάνται, Χιλιασταί, Μασῶνοι, Ἑνωτικοί, Οἰκουμενισταί, καὶ κάθε ἄλλη «ρίζα πικρίας», ὅλοι αὐτοὶ «μίαν γνώμην ἔχουσι, καὶ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ Θηρίω διδόασιν. Οὗτοι μετὰ τοῦ Ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ Ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι Κύριος κυρίων ἐστι καὶ Βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοὶ» (Aποκ. 17, 13).

* Φρονούμεν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει καμμία θέση ἀνάμεσα σ' αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν πλανῶν καὶ τῶν αἱρέσεων. Αυτό τὸ δόλιο «οἰκουμενικὸ» κατασκεύασμα δὲν ἀποσκοπεῖ στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ κατὰ τὸν π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον: «Εἶναι ἕνα ἀνακάτεμα ἀφανισμοῦ τῆς Ἀλήθειας. Είναι μία προσπάθεια ὄχι νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια οἱ πλανεμένοι, ἀλλὰ νὰ τὴν χάσουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὴν ἔχουν, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ πιστεύουν στὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία».
«Μὴ πλανώμεθα. Μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ ἑτεροδοξίας χάσμα μέγα ἔστηρικται»
Ὁ μὴ πιστεύων κατὰ τὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ἄπιστος ἔστιν.

(Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν ἔνθρονιστήριον λόγον τοῦ Γέροντος, 1974)

Wednesday, December 4, 2019

Η αμαρτία είναι φωτιά. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Η αμαρτία είναι φωτιά.
 Και οι κρουνοί που σβύνουν αυτή την φωτιά, είναι οι κρουνοί της μετανοίας. Αν πιάση φωτιά το διπλανό σπίτι, δεν θα τρέξης και εσύ για να σβύση η φωτιά; Αν αδιαφορήσης, η φωτιά θα επεκταθή και στο δικό σου σπίτι. Έτσι δεν μπορείς ν' αδιαφορήσης όταν ο άλλος καίγεται από τη φωτιά της αμαρτίας. 
Ρίξε τα δάκρυά σου για να σβεσθή η φωτιά. Αν αδιαφορήσης, θάχης και συ κρίμα, αμαρτία. Κι αν όχι μόνο αδιαφορήσης αλλά γελάς κι όλας και σχολιάζης την αμαρτία του άλλου και την διαπομπεύης, τότε πια θα επιτρέψη ο Θεός να πέσης και εσύ, και η φωτιά της δικής σου αμαρτίας, μπορεί να είναι ο προθάλαμος της κολάσεως, κατά τον ιερό Χρυσόστομο.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Saturday, November 23, 2019

Πολλοί χριστιανοί, με ευλαβή πόθο, αναζητούν να βαπτιστούν στον Ιορδάνη ποταμό... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Πολλοί χριστιανοί, με ευλαβή πόθο, αναζητούν να βαπτιστούν στον Ιορδάνη ποταμό, αλλ' όσες φορές και αν μπούνε στον Ιορδάνη ποταμό και όσα μπουκάλια αγιασμό και αν πιούμε, αν δεν μετανοήσουμε δεν σωζόμεθα. Κοντά μας, δίπλα μας, είναι ο Ιορδάνης ποταμός. Κυλάει μέσα στην Εκκλησία, είναι η γλυκεία μετάνοια και εξομολόγησις. Ας λου¬σθούμε μέσα στην μετάνοια, διότι με αυτήν σβήνουν όλα τα αμαρτήματα. Και το λουτρό της μετανοίας εί¬ναι το δεύτερο βάπτισμα. Αυτό δε το λουτρό του θεϊκού βαπτίσματος, που λέγεται μετάνοια, γίνεται συνειδητά και αποφασιστικά. Πλένομαι, για να μη ξαναλερωθώ, ασχέτως αν δεν τα καταφέρω. Πλην πλένομαι με την απόφασι να μη ξαναλερώσω τον χιτώνα της ψυχής μου.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Sunday, November 17, 2019

Βάστα, παιδί μου, γερά τον Σταυρόν σου και ανάβαινε τον σωτήριον Γολγοθάν. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Βάστα, παιδί μου, γερά τον Σταυρόν σου και ανάβαινε τον σωτήριον Γολγοθάν, ο Οποίος θα μας οδηγήση εις την ζωοφόρον Ανάστασιν, όταν θα σαλπίση εν τη εσχάτη ημέρα η μεγάλη σάλπιγξ και θα φανερωθούν τα κρυπτά των ανθρώπων. 
Τι μεγάλη και αγία ημέρα δια τας σωζομένας ψυχάς, διότι τότε θα απολαύσουν πλήρως την ευλογίαν του Θεού! Τότε θα ανοιχθούν οι πνευματικοί θησαυροί της απείρου Θεότητος εις άπειρον απόλαυσιν άνευ διακοπής εις αιώνας αιώνων!

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Monday, November 11, 2019

Εκείνο που πρέπει να μας απασχολή κυρίως είναι να καθαρισθή η καρδία μας από τα πάθη ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Εκείνο που πρέπει να μας απασχολή κυρίως είναι να καθαρισθή η καρδία μας από τα πάθη, να ελαττωθή κανένα πάθος ή ελάττωμα! 
Αυτά που δίδει ο Θεός κατά καιρούς, κατά τον χρόνον της παρακλήσεως, δεν παίζουν κανένα σπουδαίον ρόλον, διότι έρχονται και φεύγουν. 
Αχ, αυτά τα πάθη, ρίζες με αγκάθια είναι, πόσος κόπος, πόσος πόνος, τι δάκρυα, τι ευχές χρειάζονται, δια να ίδη κανείς μικράν ανακούφισιν, σωστόν μαρτύριον!

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Thursday, November 7, 2019

Η ευχή, όσον μας ενώνει με τον Χριστόν... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Η ευχή, όσον μας ενώνει με τον Χριστόν, τόσον μας ξεχωρίζει από τον διάβολον. Και όχι μόνον από τον διάβολον αλλά και από το φρόνημα του κόσμου, όπου γεννά και συντηρεί τα πάθη.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Sunday, November 3, 2019

Everything will pass and will end as if had never existed ( Elder Ephraim of Arizona )

Everything will pass and will end as if had never existed, whereas works done in God will remain with the soul that worked them so that the worker may reap eternal life from them. 
Blessed are the spiritual philosophers of God, who give away transient things and store up eternal things, so that when they depart, they will find their treasures in God’s treasury with accrued interest. 
Blessed are they who clean their hearts from the weeds of sin and cultivate the good seed, for the time will come for them to reap sheaves of eternal life! 
Blessed are they who sow tears with spiritual fasting, that is, always hungering and thirsting for good works, for they will reap eternal joy!


Elder Ephraim of Arizona

Friday, October 25, 2019

Ο πλούσιος από το Ντητρόιτ κι ένα όραμα του Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεϊτη


O π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος διηγείται...

Όταν τον Φεβρουάριο, πήγα στην Αμερική στην Αριζόνα, και είδα το γέροντά μου, μου έκανε μια ερώτηση, μου είπε «προσφέρεις πενήντα χρόνια τον λόγο του Θεού, και από ότι ξέρω από την πρώτη μέρα που έγινες διάκονος, άρχισες να κάνεις κηρύγματα εις την Νέα Μηχανιώνα. Και τα συνεχίζεις μέχρι σήμερα, πενήντα ολόκληρα χρόνια. Έγραψες και βιβλία πολύ ωφέλιμα. Μπορεί να έσωσες και εκατό χιλιάδες ψυχές και διακόσιες. Συ όμως, θα σωθείς ή θα κολασθείς;» Θέλετε να το επαναλάβω; Τον κοίταξα με βουβό το στόμα και το επαναλαμβάνει «παπά μου, συ θα σωθείς ή θα κολασθείς;»
Πριν από χρόνια, μου είπε, πήγα στο Ντητρόιτ, και κει με κάλεσαν σ’ ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε. Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση. Και είπε, και είπε, και είπε αυτός ο ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές και φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, που δεν μπορούμε ούτε καν να τις ονομάσουμε, στις εξωτερικές μας συζητήσεις, λέει, όχι μέσ’ την εκκλησία, ούτε έξω καν. Τόσο φοβερές ήταν αυτές οι αμαρτίες. Προσπάθησα λοιπόν να του βάλω μέσα, τη συναίσθηση της βαρύτητος της αμαρτίας, και ότι αύριο μεθαύριο, είτε του αρέσει είτε δεν του αρέσει, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει θα βρεθεί μπροστά στην Κρίσιν του Αγίου Θεού.



Και τότε εκείνος ο άνθρωπος, κάτω απ’ τη χάρη του Αγίου Θεού, ως άλλος ληστής, είπε «Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», δεν είπε «Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία Σου», είπε «Θεέ μου συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», αυτό είπε, και άρχισε να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει … Μισή ώρα, μια ώρα, μιάμιση ώρα, δύο ώρες… και ’γω καθόμουν και έκλαιγα μαζί του.



Του διάβασα τη συγχωρητική ευχή, και έφυγα. Αυτός κάλεσε όλους τους δικούς του, και είπε πόσο ανάλαφρος ένοιωθε, γιατί ήταν και πολύ γεμάτος. Πάμπλουτος εν τω μεταξύ, με εκατομμύρια εκατομμυρίων χρημάτων, και άρχισε να αγκαλιάζει όλους και το υπηρετικό προσωπικό, και να θέλει να χορεύει τους Ελληνικούς χορούς από την χαρά του την πολλή, γιατί ξελάφρωσε, πέταξε όλη τη σαβούρα του, και την πήρε ο Σταυρός του Κυρίου, και χαρά, χαρά, χαρά, «πετάω σαν άγγελος, νοιώθω νάχω φτερά, νοιώθω νάχω φτερά», και έψαλλε ό,τι θυμόταν απ’ την πατρίδα του, μικρό παιδί, γιατί ήτο Ελληνοαμερικανός.


…Και από τα πολλά πηδήματα και την πολή του τη χαρά, αισθάνθηκε κούραση, λέει, «Ας ξαπλώσω παιδιά μου λίγο τώρα, πέντε λεπτά έτσι, να ξεκουραστώ. Θεέ μου σ’ ευχαριστώ, που δέχτηκες εμένα τον αμαρτωλό, Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ», και πέθανε.
Θάνατος οσιακός, όπως αυτού του ανθρώπου, που ήταν απάνω στο Σταυρό του κακούργου.


Ένα όραμα του γέροντα Εφραίμ

Κάποτε ο γέροντάς μου, ο πατήρ Εφραίμ, είδε το εξής φοβερόν όραμα. Βρέθηκα, μας διηγείται, όπως μας το διηγείται, -μας το έχει διηγηθεί πέντε δέκα φορές μέχρι τώρα,- σε ένα απέραντο τόπο, όπου υπήρχαν χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι, πάσης ηλικίας και φύλου. Και μπροστά σ’ αυτό το πλήθος, στεκόμουν και γώ. Απέναντι από μένα βρισκόταν ένας γίγαντας, ένας δαιμόνιος άνθρωπος, ένας φοβερός κατήγορος, έτοιμος να κατηγορήσει, και να τους καταδικάσει όλους, με επιχειρήματα σατανικά. Επιχειρήματα που του έδιδε αυτό το πλήθος. Το αξιοπερίεργον λοιπόν ήτο, ότι όλο αυτό το πλήθος, ήταν βουβό, είχαν μεν όλοι στόματα, όπως και μάτια και τα λοιπά και πρόσωπο, αλλά το στόμα τους ήταν κλειστό. Ήταν όλοι τους μουγγοί. Διότι όλοι τους ήσαν αναπολόγητοι σ’ αυτή την κρίση που γινόταν, σ’ αυτό το δικαστήριο. Και τώρα τι θα γίνει; Τι πρέπει να κάνω εγώ; Και αμέσως του λέγω θαρρετά. Ο γέροντας, λέει θαρρετά, στον δαιμόνιο αυτόν άνθρωπο. Δεν μπορείς να τους καταδικάζεις όλους αυτούς τους ανθρώπους εσύ, επειδή συ έτσι το θέλεις! Εκεί τότε εκείνο το φοβερό δαιμόνιο, άρχισε να κατηγορεί τον καθέναν χωριστά, για τα αμαρτήματά του. Και πρώτον, διότι δεν είχε κανείς μετάνοια. Το επαναλαμβάνω σε όλους. Δεν είχε κανείς μετάνοια!


Δεύτερον, τρίτον, τέταρτον, πέμπτο, έκτο, έβδομο, όγδοο, ένατο, δέκατο, θα απαριθμήσω μερικά απ’ αυτά. Ο ένας ήταν κλέπτης. Ο άλλος, μέρα νύχτα έλεγε ψέματα. Ο άλλος ήταν υπερήφανος. Και για να μη λέω ο άλλος, ο άλλος, λέω, εγωιστής, κενόδοξος, πόρνος, μοιχός, παιδεραστής, ομοφυλόφιλος, φονιάς, πατροκτόνος, μητροκτόνος, εκτρώσεις, αρσενοκοιτία, μέθυσοι χαρτοπαίκτες, λίδοροι, μαλακοί, δειλοί, φιλάργυροι, οργίλοι, θυμώδεις, κατακριτές, κουτσομπόληδες, αργολόγοι, αιμομίχτες, φθονεροί, ζηλιάρηδες, άδικοι, άρπαγες, δόλιοι, πονηροί, χωρίς προσευχή, χωρίς εκκλησιασμό, χωρίς εξομολόγηση και μετάνοια, χωρίς Θεία Κοινωνία, ανελεήμονες, άσπλαχνοι, άστοργοι, ασεβείς προς τους γονείς και μεγαλυτέρους, κακούργοι, αναρχικοί, ανήθικοι, αργόσχολοι, σκληροτράχηλοι, αγνώμονες, αχάριστοι, θέλετε να πω και άλλα; Και γώ, λέει ο γέροντας, τους υπερασπιζόμουν όλους αυτούς. Να τι κάνει το κομποσχοινάκι σας! Α, πούντα; Να τι κάνει η προσευχή. Να τι κάνει η αγιασμένη ζωή, να τι κάνει η παρρησία προς το Θεό! Υπερασπίζεσαι τον άνθρωπο που είναι αμετανόητος. Και τους παίρνεις φώς! Και θείον φόβον! Για να έρθει στη μετάνοια ! Και όμως αυτός τους καταδίκαζε, με βάση την Αγία Γραφή διότι όλες αυτές οι αμαρτίες που ανέφερα, είναι όντως γραμμένες, σε ολόκληρη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και στο Ευαγγέλιο. Και συνεχίζει ο γέροντας: Κι όμως εγώ τους υπερασπιζόμουν όλους αυτούς, επικαλούμενος την ευσπλαχνία του Θεού, την άκρα μακροθυμία Του και το έλεός Του. Όχι, φώναζε αυτός, θα καταδικαστούν όλοι τους, στους αιώνας των αιώνων, διότι δεν είχαν μετάνοια ειλικρινή, θείον φόβον, αγάπη, μυστήρια, προσευχή, ελεημοσύνη, θεία μυστήρια, και δε συγχωρούσε ο ένας τον άλλον. Και άμα ξέρετε, θυμώσουμε λιγάκι, κατεβάζουμε μια μούρη μέχρι κει κάτω, έτσι, μέχρι κει κάτω πάει η μούρη μας. Ιδίως μεταξύ των συζύγων.


Μη παρεξηγείται κανένας. Και μεταξύ φίλων, και μεταξύ συνεργατών, και μεταξύ γειτόνων, και μεταξύ παπάδων, και μεταξύ δεσποτάδων, και μεταξύ μοναχών, και μεταξύ όλων ημών. Έβλεπα αυτούς τους ανθρώπους μουγκούς και βουβούς, και τους λυπόμουνα κατάβαθα. Δεμένες οι γλώσσες τους. Κλειστά τα στόματά τους. Και όμως εγώ δεν σταματούσα να αντιμάχομαι, -προσέξτε τώρα με τι αντιμάχομαι,- όχι εγώ, ο γέροντας. Με νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, μετάνοιες, κομποσχοίνι, ελεημοσύνη, εγκράτεια, δάκρυα παρακλητικά προς τον φιλάνθρωπον Κύριον, και Σωτήρα ημών Ιησούν Χριστόν και την Παναγία Μητέρα Του. Και ενώ συνεχώς μαχόμουν μαζί του, λέγοντας αυτός τα δικά του, και ’γω αντιλέγοντας, υπερασπιζόμενος όλους αυτούς, ακριβώς τότε, από τις πολλές φορές, που έλεγε κείνος και έλεγε και ο γέροντας, ήλθε εις εαυτόν. Και ερχόμενος εις εαυτόν, είπα. «Και τώρα τι γίνεται; Παναγία μου φώναξα μέσα στο κελί μου, Χριστέ μου, σε τι μέρες ζούμε; Χάνονται εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ψυχές. Χριστέ μου, πού πάμε; Πού πάμε; Πού πάμε;


Η ώρα του θανάτου έρχεται, οι άνθρωποι και μείς μαζί τους περπατάμε αδιάφοροι. Μας κατέλαβε όλους μια απέραντη πνευματική νάρκη και ραθυμία. Ούτε πίστις, ούτε Θεός, ούτε αγάπη, ούτε έλεος προς τον πλησίον, ούτε συμμετοχή στα άγια μυστήρια, ούτε προσευχή, ούτε μετάνοια, ούτε δάκρυα. Πώς θα σώσουμε; Πώς;

Friday, October 18, 2019

Μέσα εις τας θλίψεις υπάρχει ο Χριστός ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μέσα εις τας θλίψεις υπάρχει ο Χριστός και εις την ανάπαυσιν το πνεύμα του διαβόλου.
 Εις αυτήν την τραγικήν δοκιμασίαν που επέρασεν ο Γέροντάς μου Ιωσήφ, πόσον ησθάνετο τον Χριστόν! 
Ενώ εις άλλους η ώρα της προσεγγίσεως του θανάτου προξενεί τρόμον και φόβον, αυτός τω έρωτι του Χριστού διετέλει. Τι θαύμα τούτο! «Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» ( Εβρ. 13,8 ).

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Monday, October 14, 2019

Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης )

Συνομιλήτρια : 
Γέροντα, ο κόσμος, εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση με όλα αυτά που γίνονται και ακούμε. Υπάρχει φόβος...

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : 
Ναι, διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο. Για σκεφτείτε , αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων.

Μια φορά είδα τον Χριστό στο θρόνο του και δίπλα την Παναγία μας και τα τάγματα των αγγέλων και των αγίων. Περιμένανε το νεύμα του Χριστού μας για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη νέα κατάσταση.
Όταν γεμίζουμε συνεχώς την καρδιά μας με τον Χριστό καθημερινά δυναμώνει η πίστη μας και όλα τα αντιμετωπίζουμε. Η Παναγία μας, παρακαλεί για μας και δέεται συνεχώς, να έχουμε δύναμη και αισιοδοξία
Συνομιλήτρια : 
Πολλές γυναίκες υποφέρουν στις οικογένειες σήμερα.
Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ :  
Ο Χριστός είναι πολύ κοντά στις ψυχές που περιφρονούνται.

Συνομιλήτρια : 
Τόσα που ακούμε για καταστροφές, που έρχονται, εμείς που ζητάμε την βοήθεια του Θεού, τι θα γίνουμε ;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : 
Κατά το σχέδιο που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο, θα κάνει και τις πράξεις του, για να σωθεί, αυτός ο άνθρωπος. Πω ! Πω ! Τι θα περάσουμε! Δυσκολίες μεγάλες. Η Αθήνα έχει κρυφούς Αγίους πολλούς, αλλά και το Άγιο Όρος με τον Άγιο Δημήτριο στηρίζουν τη Βόρειο Ελλάδα. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Δημήτριο. Με το Άγιο Μύρο του κοιμάμαι.

Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά. 
Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα είναι, ή πολύ φωτισμένα, ή πολύ σκοτισμένα. Τα παιδιά των ενάρετων οικογενειών, είναι η μαγιά του Χριστού και το μέλλον της Ελλάδας.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

Monday, October 7, 2019

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας, πόσον μάλλον Αυτός, η άβυσσος της συγχωρήσεως! 
Εάν ηδύνασο να μετρήσης τας σταγόνας της βροχής και τους κόκκους της άμμου, τότε θα ηδύνασο να μετρήσης μικρόν την άπειρον ευσπλαχνίαν ενός απείρου Θεού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Wednesday, October 2, 2019

Let us not lose our courage; for invisibly present is Jesus ( Elder Ephraim of Arizona )

It is very consoling, my child, that each one of us will receive his reward based on how much he has labored for the love of Christ. It involves much labor to bear the burden of souls in the present era which is ruled by egotism and self will. Let us not lose our courage; for invisibly present is Jesus, Who will rebuke the stormy sea of trials and bring the calm of grace. 
Struggle upon the raging waves; call upon the only all-powerfull God: 
“Lord, Lord, look down from heaven and behold my trials and perfect my soul to do Thy will, for Thou art my God.” (cf. Ps. 79:15-16 ).

Elder Ephraim of Arizona

Tuesday, September 24, 2019

Πολλοί χριστιανοί , αναζητούν να βαπτιστούν στον Ιορδάνη ποταμό... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Πολλοί χριστιανοί, με ευλαβή πόθο, αναζητούν να βαπτιστούν στον Ιορδάνη ποταμό, αλλ' όσες φορές και αν μπούνε στον Ιορδάνη ποταμό και όσα μπουκάλια αγιασμό και αν πιούμε, αν δεν μετανοήσουμε δεν σωζόμεθα. Κοντά μας, δίπλα μας, είναι ο Ιορδάνης ποταμός. Κυλάει μέσα στην Εκκλησία, είναι η γλυκεία μετάνοια και εξομολόγησις. 
Ας λουσθούμε μέσα στην μετάνοια, διότι με αυτήν σβήνουν όλα τα αμαρτήματα. Και το λουτρό της μετανοίας είναι το δεύτερο βάπτισμα. Αυτό δε το λουτρό του θεϊκού βαπτίσματος, που λέγεται μετάνοια, γίνεται συνειδητά και αποφασιστικά. Πλένομαι, για να μη ξαναλερωθώ, ασχέτως αν δεν τα καταφέρω. Πλην πλένομαι με την απόφασι να μη ξαναλερώσω τον χιτώνα της ψυχής μου.


Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Thursday, September 19, 2019

Όταν ο Χριστός ζη μέσα σου, μη φοβού τίποτε ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Όταν ο Χριστός ζη μέσα σου, μη φοβού τίποτε. Δια να ζη μέσα σου ο Χριστός χρειάζεται ταπείνωσις πολλή. 
Πίπτε νοερώς εις τους αχράντους Του πόδας και κλαίε: 
Ιησού μου, Συ μου μένεις πλέον εις αυτήν την ταπεινήν ζωήν μου, ως φως και ζωή, δείξόν μου το πνευματικόν Σου κάλλος, όπως εμπλησθώ Θείου έρωτος και δράμω κατόπιν του μύρου Σου και κράξω… «εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου» (Ψαλμ. 62,9 ). 
Ω Ιησού μου, πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω Σου; Πότε, ω φως της ψυχής μου, θα Σε ίδω και θα εμπλησθώ και θα είπω: Ω βάθος πλούτου, και σοφίας, και γνώσεως Θεού! 
Ναι, παιδί μου, ταπείνωσιν υπέρ παν άλλο αγάπησον και τότε τον ταπεινόν τη καρδία Ιησούν θα κτήσης αναφαίρετον κτήμα εν τη ψυχή σου. Ιησούν ανάπνεε, Ιησούν έκπνεε, και τότε γνώσει τι εστιν Ιησούς! Που τότε γηϊνη αγάπη! Είναι δυνατόν εις δάσος κατάξηρον να εμπέση εμπρησμός και να ζήση; Ούτω και φρύγανα ανθρωπίνων λογισμών, όταν εμπέση η αγάπη του Ιησού.


Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Sunday, September 15, 2019

Ο γέροντας Ισίδωρος ο τυφλός, και η Μονή του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα, στίς ΗΠΑ…



“…Στον δρόμο, μας αντάμωσε άφταστος ασκητής, της Παναγιάς παιδί αγνό, τυφλός εκ γενετής …» .


Ο Πατήρ Ισίδωρος ο τυφλός, είναι για το σημερινό Άγιο Όρος της Ελλάδας ένα σημείο φωτεινής αναφοράς.
Ένας χαρούμενος, αεικίνητος Μοναχός που σε δυναμώνει όταν πολλές φορές ολιγόπιστα και με απογοήτευση παίρνεις λάθος την ζωή σου…
Χαίρεται με το καθετί, μα κυρίως με το σκοτάδι των τυφλών ματιών του !
Είναι αυτό που τον κρατά στερεό και εδραίο, στον δικό του Γολγοθά ώσπου του Παραδείσου τ’ όνειρο να βγει αληθινό…
Γι αυτό και όταν ήταν μικρό παιδί στην Πάτρα, και δούλευε ( μικροπωλητής ) για να ζήσει, όταν μια μέρα άρχισε να βλέπει θαμπά και να ξεχωρίζει μορφές και αντικείμενα, παρακάλεσε την Παναγία να μην επιτρέψει να βρει το φως του, γιατί αλλιώς δεν θα τα κατάφερνε να γίνει Μοναχός!
Και αμέσως ξανατυφλώθηκε για πάντα !

Από μικρό παιδί ο Γέροντας κατάλαβε με την αγνή του καρδιά, αυτό που κάποτε ο ίδιος ο Χριστός μας είπε στον εκλεκτό του Απόστολο Παύλο: “Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται”.

«…Στον δρόμο, μας αντάμωσε άφταστος ασκητής,
της Παναγιάς παιδί αγνό, τυφλός εκ γενετής …»
…Το είχε πει πολύ όμορφα και ο Γέροντας Παΐσιος αυτό που ζει σήμερα ο Πατήρ Ισίδωρος:
Για να πάει κανείς στον γλυκό Παράδεισο, πρέπει να φάει πολλά πικρά εδώ, να έχει το διαβατήριο των δοκιμασιών στο χέρι.
Ο τυφλός ασκητής βέβαια και ένα άλλο διαβατήριο έχει πάντα και κρατά μαζί του. Αυτό που του επιτρέπει να επισκέπτεται τον αγαπημένο του Γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα των ΗΠΑ…




Ο πατήρ Εφραίμ, πρώην ηγούμενος τής Μονής Φιλοθέου στό Άγιο Όρος, καί τώρα ηγούμενος 19 Ορθόδοξων Μονών στήν Αμερική...Εδώ, σε μιά συζήτηση, γιά το πώς πρέπει να εξομολογούνται οί Χριστιανοί...

Ο δυνατός του πόθος και η τόσο ανθρώπινη χαρά του, να γιορτάζει τις μεγάλες μέρες της πίστης μας στο πλάι του Πατέρα του, είναι τόσο εμφανή! Αυτό μας έλεγε και αργότερα γεμάτος από ενθουσιασμό παιδιού:
“Έκανα Πάσχα το 2012 και το 2013 με τον Γέροντά μου! Φέτος αν θέλει ο Θεός θα κάνω και Χριστούγεννα!”.
Ταξίδι αμέτρητων ωρών και κούραση απερίγραπτη με έξοδα και θυσίες ποικίλες, για να βρεθεί απλά στο στασίδι πλάι του, απέναντι απ’ την Αριζονίτισσα την Παναγία…


Για άλλους, αυτό θα θεωρείται σκέτη τρέλα! Μα είναι τυφλός θα πούνε κάποιοι,… τι πάει τώρα να δει;
Τυφλός ναί, αλλά είναι και τρελός για τον Θεό !


Είχαμε αγωνία για το αν θα καταφέρναμε να τον συναντήσουμε… Μας βρήκε εκείνος και μας υποδέχτηκε σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακριά απ την μετάνοιά του! Εκεί και πιο κάτω, συνήθως ξεβγάζει τους προσκυνητές που φεύγουν για άλλα μέρη…
“Μα πως θα γυρίσετε πίσω Γέροντα;”, τον ρωτούν εκείνοι απορημένοι…
( Αλλάζει μάλιστα μέσα συγκοινωνίας, λεωφορεία, κλπ καί δέν έχει ούτε ένα μπαστουνάκι τυφλού, τίποτα !!!)
-Μη νοιάζεστε παιδιά…πάτε εσείς στην ευχή της Παναγιάς μας και έχει ο Θεός!
Και γυρίζει πίσω μόνος, και ανεβαίνει τους ορόφους και διασχίζει αμέτρητες φορές μέσα στη μέρα την Φιλοθέου απ άκρη σ’ άκρη, σκορπώντας κουράγιο και ελπίδα σε όσους κατάπληκτοι τον βλέπουν. Όλους τους νουθετεί με λόγους του πατρός Εφραίμ, τού Γέροντά του. Πάντα το προσθέτει αυτό στο τέλος των συμβουλών του:
--Δεν είναι δικά μου αυτά πού σας λέω, παιδιά μου …Ο Γέροντας τα λέει…


Του φιλήσαμε όλοι το χέρι και εκείνος άρχισε να μας ρωτά με ενδιαφέρον…


Ξαφνικά ακούστηκε… η φωνή του Γέροντος Εφραίμ: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με…», ήχος κλήσης στο τηλέφωνο του τυφλού Μοναχού που δεν σταματά να χτυπά …


Έτσι είναι σαν ο Γέροντάς κάθε φορά να του λέει: Σήκωσε το τηλέφωνο και παρηγόρησε την ψυχή που σε καλεί. Μην ραθυμείς, μην δυσανασχετείς, αυτό είναι το διακόνημά σου και το ευλογώ εγώ, κάνε αγάπη και υπακοή…


Άρχισε να μιλά και να δίνει συμβουλές σε μια γυναίκα που τον κάλεσε… Έπειτα ήρθε ξανά προς το μέρος μας και μας είπε να πάμε να πάρουμε δωμάτια, να ξεκουραστούμε λίγο και θα ερχόταν εκείνος να μας βρει …
Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας με έκπληξη και εκείνος σαν να το κατάλαβε πρόσθεσε: Μην ανησυχείτε, θα έρθω!


Ο Αρχοντάρης ένας νέος ευγενέστατος και πράος Μοναχός, μας τακτοποίησε σε δωμάτιο του πρώτου ορόφου απέναντι από το καθιστικό με την βιβλιοθήκη, δίπλα ακριβώς στο πανέμορφο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Θα μοιραζόμασταν το δωμάτιο με δυο Λευκορώσους αδερφούς μας. Έναν πατέρα με τον γιό του που περιδιάβαιναν με τα πόδια όλο το Άγιο Όρος με πίστη και κατάνυξη ολόθερμη να αποτυπώνεται σε κάθε τους κίνηση.
Δεν είχε περάσει λίγη ώρα και ακούστηκε σχεδόν έξω απ την πόρτα μας η φωνή του πατρός Ισιδώρου που μας αναζητούσε.


Βάλαμε τον Γέροντα να καθίσει σε μια καρέκλα στο κέντρο του δωματίου. Και εμείς πήραμε θέση γύρω του νοιώθοντας πραγματικά ευλογημένοι. Κρατούσε μια μεγάλη πλαστική τσάντα . Έβγαλε ένα μεγάλο δέμα από μέσα. Αντικρίσαμε ένα πορφυρό πετραχήλι με χρυσοκέντητους Σταυρούς διπλωμένο να το τυλίγει σε σχήμα μαξιλαριού.
-Τι είναι Γέροντα αυτό; τον ρωτήσαμε …
-Έχει μέσα λείψανα του παππού Ιωσήφ του ησυχαστή, και διάφορα άλλα του Γέροντά μου… Την φανέλα του, το μικρό χαλάκι που προσευχόταν… Με δέος το πήραμε στα χέρια μας και αρχίσαμε να το ασπαζόμαστε ευλαβικά. Δεν βρίσκαμε λέξεις για να περιγράψουμε το θείο άρωμα που ανέδυε …


Τόσο, που ολιγόπιστοι και αδύναμοι μπροστά στου Θεού τα υπέρλογα, αρχίσαμε να ψηλαφίζουμε αδιάκριτα και να ρωτάμε τον Γέροντα για το αν μέσα είχε και λιβάνι …
Ο Γέροντας χαμογέλασε και μας διαβεβαίωσε λέγοντας με τον απλό του τρόπο: «Αστεία θα λέμε τώρα;» ( άκου, λιβάνι…).


Κρατώντας στα χέρια μας, ή καλύτερα στις αγκαλιές μας εκείνο το μικρό μυροβόλο δεματάκι αρχίσαμε να ακούμε λόγια μπολιασμένα με σοφία Θεϊκή, βγαλμένα απ᾽ την αγνή ψυχή του παιδιού της Παναγιάς:
«Παιδιά, ας μην τα βάζουμε ( κάποιες φορές ) με τον Θεό και τα… Μαθηματικά Του…
Ήρθε κάποιος και παραπονιόταν που ο Θεός πήρε νέο έναν δικό του. Και του λέω: Ξέρεις σε τι ηλικία πήρε ο Θεός τον Μέγα Βασίλειο; 49 ετών! Λες να μην είχε να δώσει, να προσφέρει ακόμα αυτός ο μέγας Φωστήρας της Οικουμένης; Ξέρει ο Θεός, μην ζητάμε εξηγήσεις…”.


Έβγαλε τότε μια φωτογραφία. Εικονιζόταν ο ίδιος μαζί με τον Γέροντά του και την αγγελική μορφή του Μακαριστού Γέροντος Εφραίμ του Αγίου Καθηγουμένου της Ξηροποτάμου.


«Παιδιά, το 1979 ήμασταν εδώ 92 Μοναχοί. Έστειλε λοιπόν ο Γέροντάς μας τότε τον Φιλόθεο στην Καρακάλλου, τον Αγάθωνα στην Κωνσταμονίτου και τον Εφραίμ στην Ξηροποτάμου. Αυτός που λέτε παιδιά μαρτύρησε … Ο Θεός επέτρεψε να κοιμηθεί με μαρτυρικό τρόπο νεότατος μόλις 40 ετών…. Ξέρετε γιατί; Γιατί βάπτισε Χριστιανούς Ορθοδόξους πολλούς ανθρώπους!”.


Έκπληκτοι ακούσαμε κάτι που δεν γνωρίζαμε… Είχαμε ακούσει ότι ο Ξηροποταμινός Εφραίμ είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό… μα τώρα το πράγμα έμπαινε στην αληθινή του διάσταση…
Σκέφτηκα πως στην Αμερική από τότε που πήγε ο π. Εφραίμ ο Φιλοθείτης έχουν βαπτιστεί Ορθόδοξοι Χριστιανοί πάνω από 800.000 ψυχές !
Γι αυτό τον λόγο ο Γέροντας δέχεται συνεχώς απειλές για τη ζωή του και απίστευτες συκοφαντίες. Κι όμως συνεχίζει…
Δημιούργησε δεκαεννιά ( 19 ) επίσημα καταγεγραμμένα Μοναστήρια! Δύο στην Νέα Υόρκη, στο Σικάγο, στον Καναδά… Και ετοιμάζονται δυο ακόμα ….
Στην Αριζόνα, το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου όπου εδρεύει ο Γέροντας φτιαγμένο μέσα στην έρημο μοιάζει με τον πιο πράσινο εύφορο τόπο του κόσμου…


Φιλοξενεί μονίμως περίπου 500 προσκυνητές που φτάνουν από παντού αποζητώντας να ξεδιψάσουν τις ψυχές τους.
Με άφθονο νερό που με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε εκεί ποτίζονται 1.000 και πλέον στρέμματα με 6.000 ελιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, φυστικιές Αιγίνης, αμπέλια και άλλα μέχρι πρότινος αδιανόητα για το κλίμα της περιοχής . Μα τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό…


Για όλα αυτά μας μιλά ο Γέροντας Ισίδωρος με αγάπη αληθινή και σπάνια . Μας λέει και άλλα που αποδεικνύουν το μεγαλείο του Θεού. Για τον αγιασμό που δεν χαλά ποτέ, για το όρος Θαβώρ και την Μεταμόρφωση του Χριστού μας . Εμάς μας αρκεί και που τον βλέπουμε… Μας δίνει ξεραμένο βασιλικό…


«Βάλτε το πάνω στο προζύμι και θα δείτε πως θα φουσκώσει… Πάρτε και λαδάκι απ την Παναγία μας και αγίασμα από του Αγίου Αθανασίου…».
Δεν θέλαμε να τον αποχωριστούμε… Κρατούσαμε ακόμα το γεμάτο από Χριστό και την ευχή του μαξιλαράκι και ήταν σαν να αγκαλιάζαμε τα αχώρετα και απλησίαστά Του έστω για λίγες στιγμές…
“Σε λίγες μέρες θα έρθω και κοντά στα μέρη σας, στο Ξυλόκαστρο”, τον ακούσαμε έκπληκτοι να μας λέει…


Πράγματι ο πατήρ Ισίδωρος “οργώνει” όλη την Ελλάδα. Πηγαίνει σε σπίτια αγαπημένων του παιδιών που έχει δει βαθιά μέσα τους, και εκείνα τον φιλοξενούν και μετατρέπουν το σπίτι τους σε αρχονταρίκι Αγιορείτικο καλώντας και άλλους αδερφούς που συνωστίζονται να ακούσουν και να ξαναθυμηθούν την αγάπη την άπειρη και την μακροθυμία του Θεού, μέσα από τα απλά λόγια του τυφλού ασκητή…
“Παιδιά εγώ φεύγω τώρα, να ξεκουραστείτε κι΄ εσείς για τις ακολουθίες. Θα σας βρω και έπειτα… Την ευχή του Χριστού μας και της Παναγιάς μας να έχετε!”.


---“Με τον Γέροντα μιλάτε στο τηλέφωνο;”, τον ρωτήσαμε.
---“Επικοινωνούμε με πνευματικό τρόπο”, είπε χωρίς να προσθέσει τίποτα άλλο…
Δεν χρειαζόταν. Ήμουν σίγουρος ότι συχνά τον «επισκέπτεται» αγιοπνευματικώς όπως και όλα τα Φιλόθεα παιδιά του, όποτε και οπουδήποτε δυσκολεμένα ζητήσουν την ενισχυτική παρουσία του…


Στην Φιλοθέου όταν η ησυχία σκεπάζει απόλυτα τον αγιασμένο τούτο τόπο, αν κλείσεις τα μάτια, σίγουρα θα ακούσεις από κάπου μακριά να φτάνει η απαλή φωνή του Πατρός Εφραίμ… Δίχως παύση να λέει την ευχή του Ιησού και να επικαλείται κάθε τόσο την Παναγία Μητέρα, με δάκρυα στα μάτια προσευχόμενος για τον κόσμο ολόκληρο, παρατείνοντας το Θεϊκό έλεος .

Τον φαντάστηκα εν τω μέσω της νυκτός, σε μια χορεία σύγχρονων εν ζωή Γερόντων με παρρησία υιών Θεού και κρουνούς δακρύων να τρέχουν απο τα μάτια τους, σχεδόν να «κανοναναρχούν» την Σωτήρια Ευσπλαχνία, επαναλαμβάνοντας ο ένας μετά τον άλλον: “Ὅτι Θεὸς ἐλέους, οἰκτιρμῶν καὶ φιλανθρωπίας ὑπάρχεις…”(=Είσαι Θεός ελέους, οικτιρμών και φιλανθρωπίας).

Ο Γέρων Ισίδωρος ο τυφλός έφυγε όπως ήρθε… Μόνος του, χωρίς βοήθεια από κανέναν…
Όσοι τον υποβαστάζουν ενίοτε, νομίζουν ότι τον βοηθούν. Βλέπει ολοκάθαρα με της φωτεινής ψυχούλας του τα μάτια τα αμόλυντα, με τα μάτια της καρδίας του…

Εμείς, όσο ζούμε θα θυμόμαστε εκείνη την τόσο συγκινητική του επίσκεψη. Η φωτογραφία που βγάλαμε στο πλάι του κρατώντας το ευλογημένο μαξιλάρι της Αγάπης του, θα φωταγωγεί πάντα τα μέσα μας σκοτάδια…

Sunday, September 8, 2019

«Μετά τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα βασιλέψει 33 χρόνια ο Βασιλεύς Ιωάννης στην Πόλη και ύστερα... θα έρθει ο Αντίχριστος»!!! ( Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας )


Τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας, εκεί πέρα στην Αμερική, τον μάθαμε μέσα από πολλά προφητικά και άλλα θαυμαστά που είπε. Αυτός ο ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ Γέροντας που ζει μέσα σε μια χώρα που ’ναι Εχθρική προς την Ορθοδοξία και την Ελλάδα και που ’ναι κυριαρχημένη από τον Διάβολο, με χιλιάδες αιρέσεις, αντίχριστα ρεύματα και σατανισμό, είναι φυσικά ένας Ήρωας!

Το πιο χαρακτηριστικό πράγμα, που αποδεικνύει και την Ηρωικότητά του, είναι που ζει και δράει μέσα στην καρδιά της Αριζόνας, δηλ. ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΕ ΟΙ ΜΟΡΜΟΝΟΙ, στην βάση δηλ. των Μορμόνων όλου του κόσμου!!! Και να μην πω εδώ πέρα, γιατί τα ξέρουμε πολύ καλά, τι είναι οι Μορμόνοι και τι φανατικοί είναι, με τι ύπουλα κόλπα που κάνουνε κτλ. κτλ.

Αυτά δεν χρειάζονται καν να τα πω. Θέλω μόνο να δείξω τι Ατσαλένιος Άνθρωπος του Θεούλη είναι αυτός ο Εφραίμ, που ζει εκεί πέρα στην έρημο της Αριζόνας με τα φίδια και μπορεί και κάνει τέτοια δράση για την Χριστιανοσύνη και για την πραγματική Εκκλησία του Χριστού...

Αλλά ακόμα ο Εφραίμ της Αριζόνας είναι πασίγνωστος στους πάντες και στα πάντα και για τις προφητείες του. Που τις έχουνε θαυμάσει εκατομμύρια εκατομμυρίων πιστοί σ’ ολόκληρο τον κόσμο! Γι’ αυτό το όνομά του είναι γραμμένο ήδη στους σύγχρονους καταπληκτικούς προφήτες, που αυτά που λένε μετά βγαίνουνε. Ένας ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ του Θεού δηλ., αυτό είναι ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας!... Τώρα να πάμε να δούμε κάτι φοβερά πράγματα που προείδε ο Γέροντας Εφραίμ με την Φώτιση του Θεού και που είναι για τους Μέλλοντες Καιρούς που θα ζήσουμε στα επόμενα χρόνια...

Για κοιτάχτε λοιπόν τι κάθισε και είπε ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας! Τα είπε ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ!!! Για Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο και για Λευτεριά της Κωνσταντινούπολης! Για κοιμισμένο Βασιλιά Ιωάννη που θα ξυπνήσει και για 33 χρόνια ευημερίας που θα ’ρθουνε! Για πλήρη αποστασία των ανθρώπων και για τον Αντίχριστο!!!

Είναι να σου σηκώνονται οι τρίχες, όταν κάθεσαι και ακούς αυτά τα φοβερά, τα θαυμαστά και τα προφητικά... Να λες «Κύριε ελέησον», μα και να δοξάζεις τον Θεό και την Παναγία για την ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ που μας κάνανε και είμαστε, Εμείς οι Έλληνες, Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!!! Που θα δοξαστούμε δηλ. στα επόμενα χρόνια, που ’ναι και το δίκαιο φυσικά με όλα αυτά που ’χουμε τραβήξει από ΟΛΟΥΣ αυτούς που ’ναι Εχθροί ΜΑΣ και που μας ζηλεύουνε και θέλουνε να αρπάξουνε την Πατρίδα ΜΑΣ και να μας... εξοντώσουνε (με αεροψεκασμούς, με ληγμένα φαγητά, με ψυχοπαθητικά φάρμακα και άλλα τέτοια δαιμονικά...) σαν να ’μαστε ΕΝΤΟΜΑ!!! Νάτα αυτά τα ΦΟΒΕΡΑ-ΤΡΟΜΕΡΑ που είπε ο Εφραίμ της Αριζόνας:

«Αναμένουμε κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννη και κατά τας προφητείας των Αγίων τον Αντίχριστο!!! Τον περιμένουμε... Ο Αντίχριστος θα κάνει τεστ στους ανθρώπους κατά πόσον πιστεύουν στον Χριστό... Ορισμένοι λένε ότι ο Αντίχριστος εγεννήθηκε και έχει τώρα μια ορισμένη ηλικία. Άλλοι λένε όχι. Το «όχι» είναι το πιο επικρατέστερο και το πιο αληθές, διότι όταν μέλλει να έρθει ο Αντίχριστος η ανθρωπότητα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ! Τότε θα έρθει αυτός ως «Σωτήρας»... Ως ο «Μεσσίας»... Και θα πλανέψει τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν...

Τώρα να έχει γεννηθεί; Η ίδια η ανθρώπινη κατάσταση δεν το προβλέπει... Διότι οι άνθρωποι τώρα πάνω στην Γη έχουν όλα τα καλά. ΔΕΝ έχουν ανάγκη από την προσφορά του Αντίχριστου! Τι να μας δώσει για να τον πιστέψουμε; Δεν τον έχουμε ανάγκη... Ακόμα δεν έτυχαν εφαρμογής και υλοποιήσεως όλες οι προφητείες των Αγίων!

Όταν θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη, θα περάσουν 33 χρόνια ευημερίας και μετά θα ξεκινήση η πλήρης αποστασία των ανθρώπων και... θα κυβερνήση ο Αντίχριστος! Δεν είναι ακόμα η εποχή της κυβερνήσεως του Αντίχριστου, διότι υπάρχουν ακόμα προφητείες που δεν έχουν συμβεί, όπως είναι η κυβέρνηση της 33χρονης βασιλείας του κοιμώμενου Βασιλιά Ιωάννη μετά από τον 3ο Παγκόσμιο πόλεμο, καθώς και το πάρσιμο της Κωνσταντινούπολης από τους Έλληνες»...

Αυτά τα παραπάνω ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ και ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ είπε, ανάμεσα σε πολλά-πολλά άλλα το ίδιο ΦΟΒΕΡΑ-ΤΡΟΜΕΡΑ ο Εφραίμ της Αριζόνας, ο Γέροντας! Και φυσικά πρέπει να καθίσουμε τώρα να τα βάλουμε σε μια σειρά, για να δούμε τι εννοεί αυτός ο Άγιος του Χριστούλη με τα παραπάνω που είπε. Να τα δούμε σε σχέση μαζί με άλλες προφητείες που ξέρουμε κτλ., αλλά και σε σχέση με αυτά τα «περίεργα» που ζούμε στην εποχή μας, με την Κρίση και όλα αυτά, μπας και καταλάβουμε τι θέλει να μας πει. Ας προσπαθήσω εγώ να κάνω μία τέτοια ερμηνεία στις παρακάτω γραμμές.

Λέει ο Γέροντας για τον Αντίχριστο, για το άμα γεννήθηκε και πότε θα ’ρθει κτλ. Και κρίνει πως με αυτά που ’χουνε οι ανθρώποι αυτή την στιγμή πάνω στην Γη μας ΔΕΝ θα μπορέσει να μας ξεγελάσει ο σατανικός Αντίχριστος και να μας πάρει τις ψυχές ΜΑΣ! Γιατί πολύ-πολύ απλά, με την απλούστερη λογική, ΔΕΝ τον έχουμε ΤΩΡΑ (ξαναλέεω: ΤΩΡΑ!) καμμιά απολύτως ανάγκη! Αν δηλ. ερχότανε τώρα (είπαμε: ΤΩΡΑ!) για να μας κοροϊδέψει απλούστατα ΔΕΝ θα τον πιστεύαμε! Ίσα-ίσα που θα μπορεί, άμα μας έλεγε τις σαχλαμάρες του, να τον... «δουλεύαμε» κι από απάνω (!) και να τον ΚΑΡΠΑΖΩΝΑΜΕ, λέγοντάς τον ΓΡΑΦΙΚΟ, ΤΡΕΛΛΟ και άλλα τέτοια!!!

Δηλ. πώς βλέπουμε κάποιους τρελλούς τύπους καμμιά φορά κάτω στον δρόμο, που άλλος φωνάζει και βρίζει δυνατά, άλλος κουβαλάει κάτι μπιχλιμπίδια και άλλα κουφά, άλλος πάλι είναι σαν... «τσούτσελο» (!!!) με κάτι μαλλιά και αξύριστος κτλ.;;; Ε, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θα τον αντιμετωπίζαμε τώρα (το ξαναγράφω ρε συ: ΤΩΡΑ!!!) αυτόνα τον Αντίχριστο, άμα ερχότανε να μας πάρει τις ψυχές ΜΑΣ!... Δηλ. θα τον είχαμε για ΤΡΕΛΛΟΚΟΜΕΙΟ και δεν θ’ ασχολούμασταν καν μαζί του.
Όμως ο Σατανάς ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ! Δεν τον φέρνει λοιπόν ΤΩΡΑ τον Αντίχριστο, αλλά... πρώτα θα μας καταστρέψει ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΑ τις ψυχές μας, θα μας κουράσει, θα μας κάνει να αηδιάσουμε κτλ. και μετά θα μας τον κουβαλήσει αυτόνα τον παλιοβρομιάρη!

Δηλ. τι θα κάνει ο Σεϊτάν; Θα βαρέσει την Ανθρωπότητα ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΝΑΕΙ! Π.χ. στον χοντρό που βαράει στην καθισιά 10 χάμπουργκερ και χτυπάει και 5-6 μπυρόνια θα του τα στερήσει όλα αυτά ΞΑΦΝΙΚΑ και ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΑ (εκεί δηλ. που δεν το περιμένει) και μετά... θα τον αφήσει στο έλεος του Αντίχριστου! Τι θα του πει ο Αντίχριστος; Θα του πει: «Θα σου τα δώκω πίσω αυτά που έχασες, αλλά με τον όρο ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙΣ»!!! Έτσι θα πάρει τις ψυχές των ανθρώπων ο Σατανάς!...

Τώρα, για την Κωνσταντινούπολη. Ο Εφραίμ το ’πε το ίδιο πεντακάθαρα: ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ! Και αυτό το προσδιορίζει για μετά ακριβώς από τον Γ΄ παγκόσμιο πόλεμο που θα γίνει. Τώρα, άμα σκεφτούμε πως αυτός ο πόλεμος μάλλον δεν είναι καθόλου μακριά μας, τότε... ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ: δηλ. η Απελευθέρωση των Σκλάβων Πατρίδων ΜΑΣ και η κήρυξη της Κωνσταντινούπολης σε ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!! Τότε θα αρχίσει η Βασιλεία του Ιωάννη (του Βατάτζη μήπως; τι εννοεί εδώ πέρα;;;), που θα ’ναι μέχρι και τότε κοιμισμένος (σε λήθαργο), γιατί ξέρουμε από την Παράδοσή ΜΑΣ πολύ καλά πως αυτός μαρμάρωσε κάποτε, μα θ’ αναστηθεί σαν έρθει η ώρα η ΚΑΛΗ κτλ. κτλ.

Μετά από όλα αυτά, το πάρσιμο της Πόλης από ΕΜΑΣ τους Έλληνες, την Βασιλεία του μυστηριώδους αυτού Ιωάννη για 33 χρόνια κτλ., θα έχει σαπίσει ΤΕΛΕΙΩΣ η ανθρωπότητα, δηλ. θα έχει προχωρήσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ η αποστασία των ανθρώπων απ’ το Καλό κι απ’ τον Θεό!... Και τότε... θα φανεί ο Αντίχριστος! Φυσικά θα ’χουνε εκπληρωθεί ως τότε και όλες οι άλλες προφητείες των Αγίων μας και θα έρθει αυτός ο ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΟΣ να μας βάλει τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι...

Κι άμα κρίνω από την βλακεία του κόσμου που πάντα δυστυχώς πιστεύει σε Ψευτομεσσίες... βγάζω το συμπέρασμα το πικρό ότι ΘΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ (τα χαϊβάνια!!!) για «αληθινό» τάχα «Σωτήρα»! 
Αλλά... ΕΜΕΙΣ που έχουμε άλλες αξίες (Σταυρό-Πατρίδα) είμαστε έτοιμοι ΓΙΑ ΟΛΑ: για την Λευτεριά της Κωνσταντινούπολης και για την έλευση του Αντίχριστου! Όταν έχεις μέσα σου Ελλάδα-Χριστό ΤΙΠΟΤΑ δεν σε φοβερίζει!

Wednesday, September 4, 2019

Ο διάβολος δεν νυστάζει, αλλά γρηγορεί και μάχεται ποίον να καταπίη... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μας πλανά ο διάβολος και λησμονούμεν ότι οφείλομεν να βιαζώμεθα, διότι περνούν αι ημέραι και σιγά-σιγά πλησιάζομεν εις τον θάνατον προς απαρηγόρητον μεταμέλειαν. 

Βιασθήτε, τέκνα μου, ο καιρός περνά, προσέχετε τους εαυτούς σας. Ο διάβολος δεν νυστάζει, αλλά γρηγορεί και μάχεται ποίον να καταπίη. Παιδιά μου, προσέχετε μη χάσωμεν τας αθανάτους και πολυτίμους ψυχάς μας, που δεν είναι άξιοι μύριοι κόσμοι να τας αντικαταστήσουν. 

Σκεφθήτε το φοβερόν βήμα του Χριστού μας, πως μέλλει να ευρεθώμεν όλοι γονατιστοί, αναμένοντες την τελευταίαν απόφασιν, που θα καθορίση το αιώνιον μέλλον μας!

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Saturday, August 31, 2019

You are forgiven everything with the confession you made ( Elder Ephraim of Arizona )


My child, have no worries.
 I have taken up your burden. I only beg you to be at peace. Your words may be just on paper, but I feel the power, the meaning, and the essence of what you write; I enter into the spirit of your words. I entreat you to be at peace from now on. You are forgiven everything with the confession you made. Satan perceived your character and torments you, but without anything serious having occurred. 
Everything you write (that is, the thoughts that torture you ) is a trick of the evil one to make you despair, be distressed, and so forth. 
Throw everything that happened to you into the depths of the sea. Map out a new course in your life. If you keep thinking the same way, know that you will become the laughing-stock of the demons. I beg you, just be obedient to me. After your confession, everything has been forgiven, so let bygones be bygones. Don’t scratch a wound that made you suffer so much. Don’t be deceived by the thought that it is your fault. If you hadn’t taken him to the doctors, etc., then such thoughts would rightfully fight you. Whereas, as things are now, you have fulfilled your duty. God wanted to take him, for a reason that only His infinite wisdom knows, while you are thinking you killed him! Be careful with this thought, or else it might lurk in your heart. It is a ruse of the devil to harm you, as he knows how. This skilled trickster has drowned in the depths of hell countless multitudes with despair. 
When something happens and the devil sees that a person is upset by it, his trick is to pile on a multitude of supposedly legitimate thoughts in order to lead the poor person to a great storm and drown him. (As the saying goes, a fox loves a scuffle ). And when the storm passes, he sees that he was in danger of drowning in just a spoonful of water.
Elder Ephraim of Arizona

Προσοχή στα λόγια μας! ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Προσοχή στα λόγια μας!

  Μερικές γυναίκες, που θέλουν να κάνουν έκτρωση, πάνε και συμβουλεύονται: «Τι να κάνω βρε αδελφή;»

«Τι θες και το κρατάς, τόσα παιδιά έχεις, δεν το ρίχνεις!»

Αυτή λίγο ήθελε, ήταν κατά το ήμισυ αποφασισμένη. Συμπλήρωσε και το άλλο μισό η άλλη με τον λόγο της και πάει, ρίχνει το παιδί και γίνεται ο φόνος! Βέβαια έχει και η άλλη την ευθύνη για τον μισό φόνο.

Ή όπως μερικές μητέρες, που δεν έχουνε μυαλό, αν τύχη η κόρη τους να κάνη ένα λάθος, την συμβουλεύουν: 
«Άντε, θα γίνουμε ρεζίλι, πήγαινε και βγάλτο». Πάει η κοπέλλα και το σκοτώνει το παιδί. Ποιος έχει την ευθύνη; Η μάνα, που είπε αυτήν την συμβουλή. Βλέπετε ένας λόγος τι κακό μπορεί να κάνη; Γι’ αυτό θέλει πάρα πολλή προσοχή στα όσα λέμε. Πόσο πάει να μας υποσκελίση ο διάβολος!….

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Wednesday, August 28, 2019

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας, πόσον μάλλον Αυτός, η άβυσσος της συγχωρήσεως! 
Εάν ηδύνασο να μετρήσης τας σταγόνας της βροχής και τους κόκκους της άμμου, τότε θα ηδύνασο να μετρήσης μικρόν την άπειρον ευσπλαχνίαν ενός απείρου Θεού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Friday, August 23, 2019

Η Ευχή (Περί νοερᾶς προσευχῆς) - Γέροντας Εφραίμ Φιλoθεΐτης



Εὐλογημένα μου παιδιά, σήμερα ὁ λόγος μας θὰ εἶναι καὶ πάλι γιὰ τὴν εὐλογημένη νοερὰ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ μας.

Καὶ ποιὰ εἶναι ἡ προσευχὴ αὐτή; Γιατί δὲν μοιάζει μὲ τὶς ἄλλες γνωστὲς προσευχὲς καὶ τὰ ὡραιότατα λατρευτικά, δοξαστικά, ἱκετευτικὰ καὶ ὑμνολογικὰ κείμενα τῆς Ἐκκλησίας; Διότι εἶναι ἡ πεμπτουσία ὅλων αὐτῶν τῶν προσευχῶν, σὲ μιὰ τελείως λιτὴ διατύπωση, εὔκολη, εὔχρηστη, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικὴ καὶ ἁγιαστική, ἀφοῦ ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον ἀσκεῖται γίνεται ὄχι μὲ τὰ χείλη, ἀλλὰ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ βαπτισμένου ἀνθρώπου, ὅπου κατοικεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ἐκεῖ συγκεντρώνεται ὁ νοῦς, ἀπαρνούμενος τὸν κόσμο καὶ συγκεντρούμενος μέσα στὸ φυσικό του κατοικητήριο (τὴν καρδιὰ) καὶ ἐκεῖ ἑνώνεται μὲ τὸν Θεό, ἐπικαλούμενος νοερά, ἀφάνταστα, ἀσχημάτιστα, ἀχρωμάτιστα, ἀδιάλειπτα, τὸ πανίσχυρο καὶ ζωοπάροχο ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστίν».

Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ μας εἶναι ἁπλή, ἀλλὰ ἀπαιτεῖ μακροχρόνιο κόπο καὶ βία τοῦ ἑαυτοῦ μας. Διότι ἡ προσευχὴ ἡ ἀληθινὴ εἶναι μόχθος καὶ κόπος ἀέναος, γιὰ νὰ ἀποσπάσουμε τὴν προσοχὴ καὶ τὴν ψυχή μας ἀπὸ τὰ γήϊνα καὶ τὰ μάταια καὶ νὰ στραφοῦμε ἀνυποχώρητα πρὸς τὰ οὐράνια. Ὁ Ἀββᾶς Εὐάγριος ἔγραψε, «προσευχὴ γὰρ ἐστὶν ἀπόθεσις νοημάτων».

Ἡ πιὸ δύσκολη ἀρετὴ εἶναι ἡ προσευχή, διότι αὐτὴν μάχεται καὶ ἐχθρεύεται ὁ μισόκαλος διάβολος, καὶ μετέρχεται τὰ πάντα μὲ ἀπίθανη πονηρία προκειμένου νὰ τὴν ἐμποδίσει, εἰδικὰ αὐτήν, τὴν νοερὰ καλουμένη προσευχή, καὶ ἔτσι νὰ ἀποτρέψει τὴν αὐτοσυγκέντρωση καὶ τὴν ἐγκάρδια συνομιλία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μὲ τὸ Θεό.

Εἶναι τόσοι οἱ περισπασμοὶ τοῦ ἀνθρώπου, τὰ πάθη τῆς ψυχῆς, ἡ πολύμορφη ματαιολατρεία καὶ οἱ πειρασμοί, ὥστε δύσκολα μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ στρέψει τὴν προσοχὴ του ἀπόλυτα καὶ νὰ ἑνώσει τὸ νοῦ μὲ τὴν καρδιά. Ὅσο ἁπλὸ φαίνεται καὶ εὔκολο, νὰ ὁδηγήσει ὁ προσευχόμενος τὸ νοῦ του στὴν καρδιά, τόσο καὶ οἱ προβαλλόμενες δυσκολίες ἐκ τοῦ πονηροῦ εἶναι προβληματικές, τουλάχιστον στὴν ἀρχὴ τῆς προσπάθειας. Χρειάζεται κόπος πολὺς καὶ ἀγώνας καὶ ἐπιμονὴ γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ ὁ νοῦς μέσα στὴν καρδιά.

Χρειάζεται ἀκόμη, μεγάλη προσοχή, νὰ γνωρίζουμε τὸν μηχανισμό της καὶ τὶς προϋποθέσεις, ὥστε νὰ μὴν πέσει κανεὶς σὲ πλάνη καὶ φαντάζεται ὅτι προσεύχεται νοερῶς ἢ ἀκόμη ὅτι βλέπει ὁράματα, καὶ γίνει περίπαιγμα τῶν δαιμόνων. Πόση ἀνάγκη λοιπὸν ἔχει ἐκεῖνος ποὺ προσεύχεται νοερὰ καὶ μὲ προαίρεσι ἀγαθή, ἀπὸ ἔμπειρον ὁδηγὸν στὰ τοιαῦτα! Ἀπὸ ἔλλειψη ὁδηγῶν, πολλοὶ πλανέθηκαν ἀπὸ πονηρία τῶν δαιμόνων καὶ ἔχασαν τὴν ψυχή τους.

Ἔτσι λοιπόν, ἡ προσευχὴ ποὺ ἀρχίζει ὡς θεληματικὴ ἐνέργεια καὶ ὡς βία κατὰ τῶν ματαίων ἐπιθυμιῶν μας, σιγὰ - σιγὰ γίνεται θεόσδοτο καὶ οὐράνιο δῶρο καὶ συνεχίζεται μέσα μας, σὰν μιὰ δεύτερη ἀναπνοή, νύχτα καὶ ἡμέρα, καὶ μᾶς φέρνει σὲ ἄμεση καὶ ἀδιάκοπη ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό, καὶ ἡ ψυχή μας δέχεται τὴν ἀγαλλίαση τοῦ Θείου Πνεύματος, σὰν φώτιση, κάθαρση, ἁγιασμὸ καὶ ὅλες τὶς ἄλλες θεῖες δωρεές.

Ὅταν, λοιπόν, κατανοήσουμε ὅτι μὲ τὴ βάπτισή μας στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, δὲν καθαριστήκαμε μόνο ἀπὸ τὸν ρύπο τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, ἀλλὰ ταυτόχρονα δεχθήκαμε τὴν δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ πιστεύσομε εἰλικρινὰ ὅτι μέσα μας κατοικεῖ ὁ Θεὸς ὁ ἴδιος, ὁ ἄπειρος καὶ ἀπερινόητος, τότε ἡ πίστις αὐτὴ θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἀντιληφθοῦμε καθαρὰ τὴν σημασία, ἀλλὰ καὶ τὴν δύναμη τῆς καρδιακῆς προσευχῆς, καὶ τὸν λόγο, ποὺ ἐπιβάλλει τὴν συγκέντρωση τῆς προσοχῆς καὶ τοῦ νοῦ μέσα στὴν καρδιά.

Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, κατὰ τὴν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων, «σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖον σου...» δὲν ἀναφέρονται σὲ κανένα ὑλικὸ ταμεῖο, σὲ χῶρο ὑλικό, ἀλλὰ πνευματικό. Καὶ πνευματικὸ ταμεῖο τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ἄλλο, παρὰ ἡ καρδιά. Ἡ καρδιὰ ἐπίσης εἶναι -κατὰ τοὺς Νηπτικοὺς Πατέρες- καὶ τόπος τῆς πνευματικῆς καρδιᾶς τῆς ψυχῆς. Καὶ ὅταν ὁ νοῦς κατέβει στὴν καρδιὰ καὶ δὴ στὴν πνευματική, δὲν πρέπει νὰ μείνει σιωπηρὸς καὶ ἄπραγος, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀσχολεῖται πάντοτε μὲ τὸ ἔργο τῆς προσευχῆς: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», χωρὶς διακοπή, πρᾶγμα, ποὺ τὸ κατορθώνει ἡ βία, κυρίως ὅμως τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ διάβολος πολὺ ἐνοχλεῖται μ' αὐτὸ τὸ θέμα. Δὲν θέλει ἐπ' οὐδενὶ λόγῳ νὰ λέγεται τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἀντιστρατεύεται τρομερὰ ὅταν δεῖ ἄνθρωπο νὰ σκέπτεται ἢ νὰ ἀρχίζει νὰ προσεύχεται νοερά. Τὸ πανάγιο ὄνομα τοῦ Σωτῆρος τὸν κάνει ἀνάστατο, θηρίο.

Βλέπετε πὼς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸ πλᾶσμα του, τὸν ἄνθρωπο, εἶναι πολὺ μεγάλη. Ὁ Χριστὸς ἂν καὶ Θεός, ἐπτώχευσε, ἔλαβε τὴν ἀνθρώπινη σάρκα καὶ πέρασε τόσα βάσανα γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν αἰώνια ζωή. Τὸ μεγαλεῖο αὐτῆς τῆς ζωῆς δὲν περιγράφεται. Μιὰ στιγμὴ αὐτῆς τῆς ἐπουρανίου ζωῆς εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη καὶ ὡραιότερη, ἀπ' ὅλες τὶς χαρὲς αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Γι' αὐτὸ μὴ προσκολληθεῖ ἡ ψυχή μας σ' αὐτὸ τὸν μάταιο καὶ παροδικὸ κόσμο. Ἐδῶ ὅ,τι ἔχουμε, μιὰ μέρα θὰ τὸ χάσουμε. Γιατὶ δὲν μᾶς χρειάζεται ἐκεῖ. Θὰ πάρουμε μαζί μας μόνο τὰ καλά μας ἔργα καὶ τὴν καθαρὴ ψυχή. Αὐτὰ θὰ γίνουν εἰσιτήριο γιὰ τὸ οὐράνιο ταξίδι. Ἂν εἴμαστε καθαροὶ θὰ συνοδεύσουν ἄγγελοι τὴν ψυχή μας στὸν ἄγνωστο αὐτὸ δρόμο ποὺ πρώτη φορὰ θὰ βαδίζει πηγαίνοντας νὰ προσκυνήσει τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ἂν τότε βρεθοῦμε χρεωμένοι, ἄλλοιμονό μας, μᾶς ἁρπάζουν οἱ δαίμονες˙ δὲν ὑπάρχει φρικτώτερη ὥρα ἀπ' αὐτήν. Αὐτὰ νὰ ἔχουμε στὸ νοῦ μας, καὶ νὰ δοξάζουμε τὸ Θεὸ ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ Τὸν γνωρίσουμε καὶ νὰ Τὸν ἀγαποῦμε. Ὅ,τι θλίψεις περνᾶνε σ' αὐτὸν τὸν κόσμο, ἐκεῖ θὰ μᾶς εἶναι ἀνακούφιση˙ θὰ εἶναι βραβεῖα τῆς ὑπομονῆς μας στὸν κόσμο αὐτό. Ὅποιος δὲν περάσει βάσανα σ' αὐτὸ τὸν κόσμο, δὲν σώζεται. Κάνετε λοιπὸν ὑπομονὴ μέχρι τέλους. «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται».

Ὁ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐνανθρωπήσας Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, εὔχομαι νὰ γεννηθῆ μέσα στὶς ψυχὲς ὅλων μας, γιὰ νὰ μᾶς ἐξαγιάζει καὶ νὰ μᾶς ἐνισχύει στὸν ἀγώνα τῆς νοερᾶς προσευχῆς καὶ τῆς νήψεως, στὴν καταπολέμηση τῆς ἀμέλειας καὶ τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ μας, διὰ πρεσβειῶν τῆς Κεχαριτωμένης Παρθένου Μαρίας καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Ἀμήν.

Θαυμάσια καὶ σωτήρια ἡ φωτισμένη πεῖρα τῶν θεοφόρων Πατέρων μας, μᾶς βοηθᾶ, ὥστε εὔστοχα νὰ διδασκώμεθα τὸν τρόπο καὶ τὸν σκοπὸ τῆς νοερᾶς προσευχῆς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φθάνει ὁ καλῶς προσευχόμενος στὴ θεία ἐπαφὴ κατὰ τρόπο ἀνέκφραστο. Τόσο οἱ παλαιοὶ ἀσκητὲς Πατέρες, ὅσο καὶ οἱ τωρινοὶ Γέροντες, μᾶς λέγουν πῶς νὰ προσευχώμεθα: κάθησε σ' ἕνα τόπο παράμερο, ἥσυχο, μόνος μέσα στὸ κελλάκι σου καὶ ἐκεῖ μάζωξε τὸ νοῦ σου ἀπὸ κάθε πρόσκαιρο καὶ μάταιο πρᾶγμα. Πρωτίστως ὅμως, ὁ νοῦς, μὲ τὴν αἴσθησή του, νὰ ἔχει βρεῖ τὴν καρδιά, χωρὶς νὰ τὴν φαντάζεται, σκεπτόμενος ὅτι στὴν καρδιὰ βρίσκεται ἡ ἀόρατη χάρις τοῦ παναγίου Πνεύματος ποὺ ἐλάβαμε μὲ τὴν βάπτισή μας στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Στὴν ἀρχὴ αὐτοῦ τοῦ τρόπου θὰ ὑπάρξουν δυσκολίες, κυρίως ἀπὸ τὸν διάβολο, ἀλλ' αὐτὲς δὲν πρέπει νὰ σταθοῦν ἐμπόδιο διότι θὰ παραμερίσουν μὲ τὸ χρόνο καὶ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει πολὺ νὰ προσέξουμε, εἶναι ἡ ἀμέλεια. Ὁ χαμένος χρόνος δὲν ξαναγυρίζει πλέον γιὰ νὰ ποῦμε τὶς χαμένες εὐχές. Τὸ πνευματικὸ κέρδος των δὲν τὸ ἔχουμε βάλει στὸ πνευματικὸ βαλάντιο. Αὐτὸ θὰ μᾶς συμβεῖ καὶ στὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας, ἂν δὲν ἀναλάβουμε ἀγώνα ἐπιμελημένο, νὰ βιάσουμε τὸν ἑαυτό μας στὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με», ἀποκλείοντας ἔτσι τὰ κακὰ τῆς ἀμέλειας.

Ὅταν νοιώθω τὴν εὐχὴ νὰ λέγεται τόσο ὄμορφα καὶ ἡ ψυχή μου νὰ ὁλοδροσίζεται θεοχαριτωμένα, τότε πιά, πέρα ὡς πέρα, ἀντιλαμβάνομαι τί μεγάλη ζημιὰ μοῦ ἔκανε ὁ λίβας τῆς καταστρεπτικῆς ἀμέλειας, καίγοντας καὶ μαραίνοντας τὸ ὁλόδροσο θεϊκὸ λουλούδι, τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Τρέμω ἀπὸ φόβο καὶ ἔλεγχο, γιὰ τὸ τί θὰ πῶ στὸ Θεό, μετὰ ἀπὸ τόσες γνώσεις περὶ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νήψεως, ὅταν παρουσιάσω τόση ἀσυγχώρητη ἀμέλεια στὴν εὐχὴ τοῦ Χριστοῦ μας.

Ἑκατομμύρια εὐχὲς ματαίωσε ὁ χρόνος τῆς ραθυμίας καὶ τῆς ἀμέλειας! Νὰ ἦταν αὐτὸ μόνο! Ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ πλαδαρὴ ζωὴ πόσα καὶ πόσα ἁμαρτήματα δὲν συσσωρεύουν, καὶ σὰν ἄλλο δυσβάστακτο φορτίο, φορτώνονται στοὺς ἀδύναμους ὤμους τῆς καχεκτικῆς ψυχῆς τοῦ ἀμελοῦς!
Τὰ ἁμαρτήματα τοῦ ἀνθρώπου γίνονται τεῖχος (κατὰ τοὺς Πατέρες) ἀνάμεσα ψυχῆς καὶ Θεοῦ καὶ ἐμποδίζουν ἔτσι τὸ θεῖο ἔλεος νὰ κατέλθει στὸν ἄνθρωπο. Τὸ μακάβριο αὐτὸ τεῖχος τῶν ἁμαρτιῶν πρέπει νὰ πέσει, γιὰ νὰ ἐπανασυνδεθεῖ ἡ ψυχή, μὲ τὸ Θεὸ Πατέρα της. Καὶ πέφτει μόνο μὲ τὴν ἱερὴ δύναμη τῆς ἐξομολογήσεως καὶ τῆς μετάνοιας. Καὶ τότε, τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ κατεβαίνει ὡς ἄλλη δρόσος Ἀερμών, σὰν ὁλοφώτεινος ἀνοιξιάτικος ἥλιος, καὶ πλημμυρίζει ἡ καρδιὰ τοῦ κεκαθαρμένου ἀνθρώπου ἀπὸ χάρι καὶ δάκρυα μετανοίας καὶ ἀνέκφραστης χαρᾶς. Καὶ ἂν διατηρήσει αὐτὴ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἐν προσοχῇ σὲ ὅλα, καὶ τὴν σμίξει μὲ τὴν ἐργασία τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ, καὶ χωρίσει τὸν ἑαυτό του ἐν ἡσυχίᾳ, μονάζων «ὡς στρουθίον ἐπὶ δώματος», τότε ἄρχονται τὰ ὑψηλὰ τοῦ θείου ἐλέους. Ἐδῶ ἀφήνω τὸν ἡσυχαστικὸ φιλόσοφο, τὸν Ἀββᾶ Ἰσαὰκ τὸν Σύρο, νὰ μᾶς μιλήσει γιὰ τὰ ὑψηλὰ χαρίσματα τῆς μετανοίας καὶ τῆς εὐχῆς.

«Διὰ τῆς συνεχοῦς ἐπικλήσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, φεύγουν οἱ μάταιοι λογισμοί, ὁ νοῦς περιορίζεται εἰς τὴν ἐνθύμησιν τῶν θείων νοημάτων, δὲν ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν παροῦσαν ζωήν, ἀλλὰ ἐκ τῆς μεγίστης ἡδονῆς τῆς συνεχοῦς μελέτης τοῦ θείου ὀνόματος, ὑψοῦται εἰς τὸν Θεόν. Λαμβάνει αἴσθησιν τῆς ἄλλης ζωῆς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος καὶ τὴν εἰς τοὺς δικαίους ἀποκειμένην ἐλπίδα, προγεύεται τὸ μεγαλεῖον ἐκείνης τῆς ζωῆς καὶ λέγει μετ' ἐκπλήξεως, «ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως καὶ φρονήσεως τοῦ ἀνεξιχνιάστου Θεοῦ». Διότι ἡτοίμασεν ἄλλον κόσμον τόσον θαυμαστὸν διὰ νὰ εἰσαγάγη εἰς αὐτὸν ὅλους τοὺς λογικοὺς καὶ φυλάξει αὐτοὺς εἰς τὴν ἀτελεύτητον ζωήν... Κάθε κόπος καὶ μόχθος καὶ πειρασμὸς δὲν ἠμπορεῖ νὰ συγκριθῆ μὲ τὴν μακαρίαν ἐκείνην ζωήν. Καὶ μυρίας ζωὰς ἐὰν ἔχομεν, καὶ ὅλας ἐὰν τὰς ἐθυσιάζαμεν, δὲν ἐκάναμεν τίποτε τὸ σπουδαῖον ἐν σχέσει πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Δεσπότης Χριστός, διὰ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ αἵματος ἐπιποθεῖ νὰ ἀποκαταστήση ἡμᾶς... Διὰ τοῦτο ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος λέγει «οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν ἡμῖν ἀποκαλυφθῆναι δόξαν». (Αὐτὸ ἀπὸ τὸν Ἀββᾶ Ἰσαάκ).

Τί πόθος ἱερός, τί ζῆλος ἀγαθὸς ποὺ γίνεται στὴν ψυχή, ἀκούγοντας τόσα ὡραῖα πνευματικὰ χαρίσματα περὶ οὐρανίας γεύσεως, ποὺ λαμβάνει ἐκεῖνος ποὺ μετανοεῖ εἰλικρινά, ποὺ προσεύχεται συνεχῶς καὶ ἡσυχάζει. Ἂν θέλουμε καὶ ἡμεῖς νὰ γευθοῦμε μὲ αἴσθηση τὴν αἰώνια ζωή, τὸ Θεὸ μέσα μας, μὲ αἴσθηση καὶ ψηλάφηση, πρέπει νὰ ἀναλάβουμε βιαστικὸ ἀγώνα νήψεως ἐν πᾶσι. Νὰ ἀφήσουμε τὴν ἀμέλεια στὴν ἄκρη, καὶ νὰ πιάσουμε τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ στὸ στόμα, στὸ νοῦ, ἀδιάλειπτα, προσέχοντας καὶ ἐπαγρυπνώντας σὲ ὅλα. Ἡ ἐπίγνωση τῆς μηδαμινότητάς μας νὰ κάμνει ἀνύστακτα τὴν παρουσία της σ' ὅλες τὶς ἐνέργειες τοῦ νοῦ. Ἡ μνήμη τῆς θείας παρουσίας, πρέπει νὰ μᾶς συνέχει συνεχῶς.

Τί νοερὴ δροσιὰ ποὺ ἁπλώνεται στὴν ψυχή, καὶ τί ἀσφάλεια τῆς γίνεται, νοιώθοντας ὅτι ζῆ καὶ ὑπάρχει μέσα στὸ Θεὸ Πατέρα της καὶ αὐτὸς μέσα σ' αὐτήν! Τί μακαριώτερο νὰ ἀξιωθεῖ ὁ τιποτένιος ἄνθρωπος νὰ νοιώσει ζωντανὰ τὸ Θεὸ κατὰ χάριν καὶ μέθεξιν!

Εὐλογημένα μου παιδιά! Προσπαθῆστε νὰ αἰσθανθῆτε τὴν μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν κόσμο. Ὁ Χριστὸς «ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ καὶ γέγονεν ἄνθρωπος» γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν Οὐράνια βασιλεία Του. Ἐχάσαμε μὲ τὴν ἁμαρτία τῶν πρωτοπλάστων τὸν ἐπίγειο Παράδεισο, ἀντ' αὐτοῦ ὅμως ὁ Χριστός, μᾶς χαρίζει τὸν οὐράνιο Παράδεισο.
 Γέροντας Εφραίμ Φιλoθεΐτης