Ο θάνατος έρχεται ως κλέπτης ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Πρόσεχε, παιδί μου, ας μη περνά ο καιρός άκαρπος χωρίς καλυτέρευσιν της ψυχής σου, διότι ο θάνατος έρχεται ως κλέπτης, αλλοίμονον, και θα μας εύρη εις μίαν τοιαύτην κατάστασιν ραθυμίας και αδρανείας. Τότε θα είμεθα να μας κλαίουν τα όρη και τα βουνά, τότε θα ευρεθώμεν κενοί καλών έργων, ώστε να μας ποιμάνη ο Άδης αιώνια!
 
Διατί, παιδί μου, να πάθωμεν τέτοιο αξιοθρήνητον ναυάγιον; Ενώ δυνάμεθα, Θεού βοηθεία, να το διαφύγωμεν και να διασωθώμεν εις τον σωτήριον λιμένα της βασιλείας του Θεού! Γνωρίζω ότι έχομεν να παλέψωμεν με φοβερούς εχθρούς και ο κόπος είναι μεγάλος, πλην κοντά εις τον Θεόν, δηλαδή εις την δύναμιν του Θεού, όλα υποχωρούν, όταν αύτη εύρη και την προαίρεσιν και την βίαν του ανθρώπου συνεργούσαν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Be careful with your mouth, but primarily with your mind; do not let evil thoughts start talking with you.

Be careful with your mouth, but primarily with your mind; do not let evil thoughts start talking with you. Do not let your mouth say words that could perhaps wound your brother. Let your mouth put forth words which are fragrant: words of consolation, courage, and hope. It is a person’s mouth that reveals his interior, his inner man.

Elder Ephraim of Arizona

Μεγάλον κακόν η καταλαλιά, όπως ακριβώς το μικρόν τιμόνι του καραβιού οδηγεί όπου θέλει το καράβι, έτσι και η γλώσσα οδηγεί τον άνθρωπον είτε εις το καλόν είτε εις το κακόν. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μεγάλον κακόν η καταλαλιά, όπως ακριβώς το μικρόν τιμόνι του καραβιού οδηγεί όπου θέλει το καράβι, έτσι και η γλώσσα οδηγεί τον άνθρωπον είτε εις το καλόν είτε εις το κακόν. 

Οι άγιοι πατέρες το κρίνειν τα ξένα αμαρτήματα ή ελαττώματα ή τας κακάς συνηθείας πολύ το ελέγχουν. Όταν κρίνωμεν τον αδελφόν μας, κατακρίνομεν τον εαυτόν μας εις μεγάλο αμάρτημα. Όταν λοιπόν σκεπάζωμε τον αδελφό μας, θα μας σκεπάση και ημάς ο Θεός από μεγάλα αμαρτήματα. Όταν ξεσκεπάζωμε τον αδελφόν μας, διώκομεν από επάνω μας την χάριν του Θεού και παραχωρούμεθα να πέσωμεν εις τα ίδια και ημείς, δια να μάθωμεν ότι όλοι μας, είμεθα αδύνατοι και ότι η χάρις του Θεού μας βαστάζει. 

Όποιος φυλάττει την γλώσσαν του, εκείνος φυλάττει την ψυχήν του από μεγάλα αμαρτήματα και πτώσεις. Το κύριον αίτιον της κατακρίσεως και καταλαλιάς είναι η υπερηφάνεια και ο εγωϊσμός, διότι έχει ο άνθρωπος καλύτερον τον εαυτόν του. Δια τούτο ωφέλιμον πολύ είναι κανείς να λογίζεται τον εαυτόν του μικρότερον από όλους, ώστε να θεωρή τον αδελφόν καλύτερον, δια να ημπορέση με την βοήθειαν του Θεού, να λυτρωθή από αυτό το κακόν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Whoever has his soul’s eyes open and sees God is not easily harmed by the enemies.

It is not so easy for the demons to harm a person who keeps the constant remembrance of God in his soul. They can tempt him, but it is difficult for them to harm him. This is because he does not permit them to trip him up, for he is armed with the weapon of the constant remembrance of God. Whoever has his soul’s eyes open and sees God is not easily harmed by the enemies. The very spiritual men of old did not need spiritual books. They did not have such a great need to read many patristic books, because they constantly meditated upon things about God. Whatever they saw immediately gave them an opportunity to meditate upon something, to discover something unknown. All of creation was a university for them. Wherever they turned their eyes, they saw something to meditate upon—sometimes the providence of God, other times His wisdom; sometimes His judgment, other times His teachings, and so on. With the eyes of their soul they saw invisible things. Meditating upon them filled their hearts with spiritual knowledge. 

We people of today—since we do not have the eyes of our soul open—do not have the ability to remain in the spiritual meditation. Even when we do see something, we need religious books to know something about God. The minds of these spiritual men were so strong that they could conceive thoughts and ideas with deep wisdom. Our minds are so weak that they can barely retain anything. The Fathers then were, for the most part, simple people; yet, they acquired full knowledge, because the Holy Spirit helped them understand the Scriptures.

The remembrance of God is an all-powerful weapon, a mighty suit of armor against Satan and the various sins. When the mind ceases to remember God and meditate upon divine things, man is overcome by negligence, indolence, forgetfulness, and then by evil desires!
If you see your mind rushing towards the world, know that your soul lacks divine consolation, which is why it turns to the world for consolation. 

When a person’s soul is warm towards God, he is enlightened and feels compunction, and it is impossible for his mind to incline towards the world at the same time. The soul inclines towards the world when it is not united, in a sense, with God. The mind is an area, a place. If God does not occupy it, then the enemy will occupy it. This place cannot remain empty, having neither God nor evil, sin, temptation, or the activity of Satan. The mind is like a mill that is turning. Whatever is thrown into the funnel, which leads to the nillstones below, will come out as flour of that type. If you throw wheat in, you will get wheat flour. If you throw thorns in, you will get thorn flour—a harmful substance. The mill is always turning; the mind of man is always working—like a mill. Do you want to have good results? Put good material into the mill. Do you want to find compunction, tears, joy, peace, etc.? Put good thoughts into the mill of your mind—for example, thoughts about the soul, about the Judgment, the remembrance of death, and so on—and then you will get corresponding spiritual results! But if a person puts sinful thoughts into the mill of his mind, he will definitely have sin as a result. The material that will be given to the mind depends on the intentions of man. And these intentions will be either commended or censured. We should always strive to have salvific thoughts and beneficial images in our mind, so that we do not leave room for Satan to throw in his garbage—sinful thoughts and fantasies!

Elder Ephraim of Arizona

Περί Αγρυπνίας και Γέννηση του Χριστού - Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Περί Αγρυπνίας και Γέννηση του Χριστού - Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης from Argy Aris on Vimeo.

Compel yourselves in the Jesus prayer; this will become everything for you—food and drink and clothing and light and consolation and spiritual life.

Compel yourselves in the Jesus prayer; this will become everything for you—food and drink and clothing and light and consolation and spiritual life. This prayer becomes everything for him who possesses it. Without it, the emptiness of the soul cannot be satisfied. Do you want to love Christ? Long for the prayer and embrace humility, and then you will realize that the kingdom of God is within us. Do not let evil thoughts rule over you; drive them out immediately with the prayer. Oh, this prayer—what miracles it performs! Cry out the prayer, and your guardian angel will send you spiritual fragrance! The angels greatly rejoice when a person prays with the prayer of our sweetest Jesus. May Jesus be the delight of your soul.

Elder Ephraim of Arizona

Αγαπήσατε τον Νυμφίον σας Χριστόν περισσότερον από την μητέρα σας, δια να μακαρισθήτε εις τους ουρανούς... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Αγαπήσατε τον Νυμφίον σας Χριστόν περισσότερον από την μητέρα σας, δια να μακαρισθήτε εις τους ουρανούς. Μηδέν γήινον μεριμνάτε, ει μη το πώς να αρέσητε τω ωραιοτάτω Νυμφίω Χριστώ, όπου ο γάμος ο πνευματικός θα διαρκέση αιωνίως, ενώ εδώ εις τους κοσμικούς διαρκεί ολίγον καιρόν, και κατόπιν αρχίζουν τα βάσανα της ζωής, ο μόχθος και ο κόπος.
 
Εις την μοναχικήν ζωήν, ό,τι και αν κοπιάση κανείς, όλα θα ανταμειφθούν πλουσίως και αιωνίως, ακόμη και εδώ εις την γην εκατονταπλασίονα θα λάβωμεν αφήνοντας γονείς, αδελφούς κ.λ.π. Μας δίδει ο Χριστός μας την εν Χριστώ αδελφότητα όπου η αγάπη είναι πνευματική σκοπόν έχουσα να συντελέση εις την πνευματικήν μας προκοπήν, ενώ η σαρκική μόνον τα σωματικά και τα μάταια αγαπά.
Εις την κοσμικήν ζωήν ο κόπος και τα βάσανα είναι μάταια, ενώ εις την μοναχικήν ζωήν συντελούν εις το να κερδίσωμεν τον Θεόν.
 
Ω, τι ωραία είναι, όταν εις μίαν αδελφότητα υπάρχη αγάπη, όταν μία αδελφότητα είναι μία ψυχή εις πολλά σώματα! Όντως ουρανίαν ζωήν διάγουν. Αλλά ο Θεός επιτρέπει, ίνα κατά καιρούς συμβή κάτι, που θα φέρει σύγχυσιν και ψυχρότητα, και τούτο προς το συμφέρον μας, ίνα γυμναζώμεθα, και φανή η αρετή ή η αδυναμία. 

Δια τούτο και ο πνευματικός νόμος μας λέγει: πότε χαρά-πότε πένθος, πότε χειμώνας-πότε καλοκαίρι, πότε πόλεμος-πότε ειρήνη. Ούτως εχαράχθη από τον παντογνώστην Θεόν ο πνευματικός δρόμος.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Always be prudent in your words; that is, first think and then speak; do not let your tongue run ahead before you think what you have to say.

Always be prudent in your words; that is, first think and then speak; do not let your tongue run ahead before you think what you have to say. Do not become bold in talking much, my child; many are the evils from this evil boldness. Flee from it as from fire or a viper!

Elder Ephraim of Arizona

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού, τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. 

Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του! Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς. Θα ενεθυμούμεθα την κρίσιν, την γέενναν του πυρός, και θα εχύναμε δάκρυα μετανοίας, καθ΄ όσον μακράν υπάρχομεν δακρύων και πένθους, τόσον υπάρχομεν προσκεκολλημένοι εις τα γήϊνα και φθαρτά. 

Η μέριμνα των άνω γεννά τον πόθον της κληρονομίας αυτών, δηλαδή των αιωνίων αγαθών και η αγαθή αύτη μέριμνα, μας αποσπά από την εφάμαρτον προσκόλλησιν επί των φθειρομένων προσκαίρων αγαθών. Δώη ημίν Κύριος ο Θεός σύνεσιν αγαθήν, όπως τακτοποιήσωμεν το θάμα της ψυχής μας, πριν ή φύγωμεν δια τον άλλον κόσμον.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Overall piety and vigilance are everything; they are the true marks of a soul living in Christ.

I know by experience that piety through silence, prayer, meditation, cleansing tears, true repentance, and contemplation of divine things renews the physical aspect as well as the spiritual aspect of him who struggles. Ascesis helps, of course, when the body is strong, but when it is weak, thanks-giving and self-reproach make up for ascesis. 

Overall piety and vigilance are everything; they are the true marks of a soul living in Christ. When these are absent and one practices ascesis one-sidedly, either he benefits little or he is totally lost because he becomes puffed up by the praises of others as well as by his own thoughts. Without watchfulness—that all-embracing light of the soul, inestimable in value—he loses his labors. This is what happened with many ascetics in the desert, and they literally lost their souls, as we read in the writings of the Desert Fathers. 

Ascesis is depicted by the Fathers as the leaves of the tree, while vigilance is the fruit (Abba Agathon, vid. The Philokalia, vol. IV, p. 199 ). By their fruits you shall know them (Mt. 7:16 ) –it is fruits that we have been commanded to bear. May God enlighten us how to walk, for true guides have vanished and everyone walks his own way. May God be a true guide for all of us.

Elder Ephraim of Arizona

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.
Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. 

Ούτω κάνει και ο μέγας γεωργός, ο Θεός, την ψυχήν μας. Μας αφήνει να έρχονται πειρασμοί και θλίψεις και πόνος και στενοχωρία, να εισέρχωνται βαθειά εις την καρδίαν και πολλάκις να ευρισκώμεθα εις αδιέξοδον, το πώς θα τα καταφέρωμεν με αυτόν ή εκείνον τον πειρασμόν, και πάσχει και οδυνάται ο άνθρωπος, αλλά εις τους αγαπώντας τον Θεόν, συνεργεί ο Θεός να γίνωνται εις αγαθήν έκβασιν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

No matter how much we may suffer, the time will come when all will end and each one of us will be given repose in accordance with his labors.

No matter how much we may suffer, the time will come when all will end and each one of us will be given repose in accordance with his labors. Are you afflicted? Are you in pain? Do you weep from the pressure of sorrowfull events? Are you weary? Take courage, for through such things the kingdom of God is acquired. But if you have it easy in everything and do not remember God, then grieve, for you are not walking the path that leads to God. Afflictions, sicknesses, and torments weary us continually so that we abhor this world and desire the world there, where Cherubim and Seraphim hymn God, where there is the real and true repose, the day without evening, the blessed light; while things here, in comparison with the eternal things, are dark and abominable. May our holy God grant us spiritual understanding, so that we always prefer the everlasting things, the highest good, our sweet God.
Elder Ephraim of Arizona

Αν εδώ πικρανθώμεν, εκεί, εις το άλλον κόσμον, ο Χριστός μας, θα μας γλυκάνη με την τόσον όμορφον βασιλείαν Του. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Δια πολλών θλίψεων θα σωθώμεν, παιδί μου, επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντα τους λόγους μου;». Αι θλίψεις ελευθερώνουν τον άνθρωπον, που τας υπομένει μετά χαράς και γνώσεως, από τας αμαρτίας του και τον κανόνα αυτών, δημιουργείται και πνευματικός χαρακτήρ, γίνεται ο άνθρωπος ελεήμων, ταπεινός, πράος κ.λ.π.
Εκείνος που δεν έχει αληθινήν γνώσιν των πειρδιότι ποίος άγιος ηγίασε ή άνθρωπος εσώθη, χωρίς να περάση από το καμίνι των διαφόρων πικριών; Αν εδώ πικρανθώμεν, εκεί, εις το άλλον κόσμον, ο Χριστός μας, θα μας γλυκάνη με την τόσον όμορφον βασιλείαν Του.

Όταν σου έρχεται η θλίψις, να παρηγορήσαι ότι και πάλιν θα σου έλθη η χαρά και η γαλήνη. Συνεχώς ενθυμού τον θάνατον, αυτή η μνήμη θα σου δίδη πολύ κουράγιο εις τα λυπηρά του ματαίου τούτου βίου και θα γεμίζη η ψυχή σου παρηγορίαν. Τα βάσανα της ζωής μίαν ημέραν, παιδί μου, θα λήξουν, διότι ο κόσμος παρέρχεται, μόνον ό,τι πράξη κανείς δια την δόλια του ψυχήν, εκείνο αιώνια θα μείνη ή προς ύψος ή προς βάθος και απώλειαν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Man’s life is a martyrdom.

Man’s life is a martyrdom. Ever since we fell from true happiness we gather the fruit of disobedience: “Thorns and thistles will the earth bring forth to you” (Gen. 3:18 ) –the earth of the heart will, too. How will we know that we are exiles, if not through afflictions and torments? 

There is no person who does not have something that afflicts him. Pious Christians are afflicted, too, but in the depths of their souls they also have the hope that one day the many afflictions will result in blessed repose for them. Without afflictions and sufferings let no one expect repose in the life beyond the grave. That life is for those who have labored and were heavy-laden by the weight of this present life. 

Of course, the saints had much grace and spiritual strength, and they rejoiced in suffering. But we, and I first of all, suffer and sometimes our patience breaks. But glory be to God, Who enlightens us to repent and correct ourselves. “The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.” (Mt. 26:41 ).
Elder Ephraim of Arizona

Όλη η διδασκαλία στρέφεται κυρίως εις την κάθαρσιν του νοός από φαντασίας αμαρτωλάς και σκέψεις τοιαύτας και της καρδίας από αισθήματα μολυσματικά. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Νηστεία ουχί μόνον φαγητών, αλλά κυρίως αυστηρά νηστεία εις τας αισθήσεις. Αι αισθήσεις, τρεφόμεναι από τα έξωθεν πράγματα, διοχετεύουν ανάλογον δηλητήριον εις τον νουν και την καρδίαν, δια του οποίου αποθνήσκει από Θεού η ταλαίπωρος ψυχή. Οι νηπτικοί πατέρες μας πόσα δεν έχουν να μας είπουν δια την αγίαν νηστείαν των αισθήσεων. 

Όλη η διδασκαλία στρέφεται κυρίως εις την κάθαρσιν του νοός από φαντασίας αμαρτωλάς και σκέψεις τοιαύτας και της καρδίας από αισθήματα μολυσματικά. Επίσης διδάσκουν ότι πρέπει να πατάσσωμεν το κάθε ηθικόν κακόν εν τη γενέσει του, ώστε να διατηρηθή η ψυχή καθαρά. 

Απόλυτος ανάγκη είναι, μόλις ακροθιγώς προσεγγίση ο οιοσδήποτε κακός λογισμός, να τον διώκωμεν λέγοντας πάραυτα την ευχήν του Κυρίου. 

Και όταν τοιουτοτρόπως αντιμετωπίζωμεν τους λογισμούς, τους προερχομένους εκ των αισθήσεων και του διαβόλου, πολύ σύντομα θα αισθανθώμεν την χαράν και την ωφέλειαν εκ της νηστείας των αισθήσεων. 

Η Εύα, εάν ενήστευε την αίσθησιν των οφθαλμών, δεν θα εδηλητηρίαζε τα έκγονα της κοιλίας αυτής, δηλαδή όλους τους ανθρώπους, που εγεννήθηκαν εξ αυτής. Με ένα λόγον, η εγκράτεια των αισθήσεων σώζει τον άνθρωπον εκ της κολάσεως.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

A person whose mouth always thanks God will by no means lack the blessing of God, but a person whose mouth grumbles and wounds his great Benefactor shall certainly be chastened by God.

A person whose mouth always thanks God will by no means lack the blessing of God, but a person whose mouth grumbles and wounds his great Benefactor shall certainly be chastened by God. 

He gave us our being; He gives us life; He preserves us in various ways with His divine providence. Through the death of His Son, He reconciled us who were previously His enemies and made us sons and heirs of His kingdom! He purifies us and sanctifies us through His holy Mysteries! He gives us the heavenly, most holy food and drink, that is, His All-holy Body and Precious Blood! He has also given us a guardian for our whole life! He will receive our soul and guide it to the eternal inheritance! But what am I saying? 

Time would fail me to recount everything; I would be laboring in vain, trying to count the sand in the sea—the infinite benefactions of our good God! Then, even after so many countless good things, we grumble! Oh, my God, overlook our ingratitude and open our mind so that we grasp what Your paternal heart has bestowed upon us, and so that we render a little thanks in order that we may find forgiveness and mercy.

Elder Ephraim of Arizona

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο Χριστός, μας επρόσταξε να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας εβδομηκοντάκις επτά της ημέρας, πόσον μάλλον Αυτός, η άβυσσος της συγχωρήσεως! Εάν ηδύνασο να μετρήσης τας σταγόνας της βροχής και τους κόκκους της άμμου, τότε θα ηδύνασο να μετρήσης μικρόν την άπειρον ευσπλαχνίαν ενός απείρου Θεού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Force yourselves in your spiritual duties, for forcefulness in spiritual things is like a solid wall that does not let the river run into the garden and destroy what the gardener has labored to grow.

Force yourselves in your spiritual duties, for forcefulness in spiritual things is like a solid wall that does not let the river run into the garden and destroy what the gardener has labored to grow. But if we are negligent, the river comes in and destroys everything! The Lord speaks to us about this in the Holy Gospel: “While the men slept, his enemy came and sowed tares among the wheat” (Mt. 13:25 ). The more we compel ourselves, the more we shall gain. The more one works, the more he is paid. The life of a monk is a daily cross, a holy Golgotha, where Jesus is calling all of us who love Him to be crucified with Him, and then the soul will resurrect.

Elder Ephraim of Arizona

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει.. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού, τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του! 

Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς. 

Θα ενεθυμούμεθα την κρίσιν, την γέενναν του πυρός, και θα εχύναμε δάκρυα μετανοίας, καθ΄ όσον μακράν υπάρχομεν δακρύων και πένθους, τόσον υπάρχομεν προσκεκολλημένοι εις τα γήϊνα και φθαρτά. 

Η μέριμνα των άνω γεννά τον πόθον της κληρονομίας αυτών, δηλαδή των αιωνίων αγαθών και η αγαθή αύτη μέριμνα, μας αποσπά από την εφάμαρτον προσκόλλησιν επί των φθειρομένων προσκαίρων αγαθών. Δώη ημίν Κύριος ο Θεός σύνεσιν αγαθήν, όπως τακτοποιήσωμεν το θάμα της ψυχής μας, πριν ή φύγωμεν δια τον άλλον κόσμον.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Every Christian ought to prepare for holy communion in order to obtain mercy and forgiveness.

“As Moses lifted up the serpent in the wilderness, even so must the Son of Man be lifted up” (Jn. 3:14 ). And just as all who were bitten by the serpents and looked upon the suspended brass serpent were healed, likewise every Christian who believes in our Christ and hastens to His life-bearing wounds (by eating His Flesh and drinking His all-holy Blood ), is cured from the bites of the spiritual serpent of sin. By this most holy nourishment, he is given life unto renewal in a new creation, that is, a new life in conformity with His life-giving commandments. Oh, how essential it is for us in every way to approach this heavenly banquet, which this supernatural mystery of the Holy Table provides for us! 

The angels stand by invisibly. With utmost reverence the priests, who at this moment of the mystery are more honored than the angels, sacrifice the blameless Lamb. The angels minister and the faithful approach to eat and drink the Body and Blood of Christ: “Partake of the Body of Christ; taste of the fountain of immortality” to live in Christ and not die in sin. Therefore, “let a man examine himself, and so let him eat of the bread and drink of the cup”, according to the divine Apostle, because “he who eats and drinks in an unworthy manner, eats and drinks judgment to himself. 

For if we would judge ourselves, we would not be judged. But when we are judged, we are chastened by the Lord” (cf. 1 Cor. 11:28-32 ). When someone wants to present himself to the king, he prepares himself for days—that is, with an overall preparation in cleanliness, speech, approach, manners, and so on—to attract the king’s sympathy and thus obtain the desired request. 

Corresponding to the incomparable difference between the two kings, every Christian ought to prepare for holy communion in order to obtain mercy and forgiveness. Cunning, flattery, affectation, and lies often adorn someone who approaches an earthly king so that he may obtain what he wants. Whereas holiness, a humble spirit, and simplicity of soul—which is more precious than perishable gold—must adorn the faithful Christian approaching the King of kings, Who looks upon the inner man. 

Let us also prepare ourselves with purified intellects, and, aspiring to the mortification of our senses from the passions, let us enter together with the holy Apostles into the Mystical Supper in purity, and let us partake of our sweet Jesus, so that He may abide with us unto the endless ages of ages. Amen; so be it!

Elder Ephraim of Arizona

Ας προσπέσωμεν εις την ουράνιον Άνασσαν, την άχραντον Θεοτόκον ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ας προσπέσωμεν εις την ουράνιον Άνασσαν, την άχραντον Θεοτόκον, την γοργοεπήκοον Κόρην, ίνα μας βοηθήση, «διότι ουδείς προστρέχων επ’ Αυτή εκπορεύεται κατησχυμμένος, αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως». Μετά Θεόν Αυτή μόνη δύναται να μας βοηθήση, ας ελπίζωμεν και δεν θα καταισχυνθώμεν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

In the war of the flesh, only turning our back saves us—that is, we must flee from fantasies and thoughts as soon as they appear.

In the war of the flesh, only turning our back saves us—that is, we must flee from fantasies and thoughts as soon as they appear. Do not linger at all in order to examine or to converse with fantasies! The imagination is a great and terrible snare; things avoided by the eyes and the touch are approached with the greatest of ease by the imagination. Strive to keep your mind from imagining any worldly thing outside of your monastery. Only one thought should replace them all—the remembrance of the adored Jesus. If something in your cell reminds you of someone, you must necessarily get rid of it, to avert by all means any occasion for war. Make an effort to erase your past. When it rouses itself and tries to choke you, call on Jesus and He will be ready to help you.

Elder Ephraim of Arizona

Αγαπήσατε την ηγιασμένην υπακοήν, η οποία ποιεί τον έχοντα ταύτην να γίνη εν Χριστώ νήπιον και να τρέφεται με το άδολον γάλα της χάριτος και να αξιώνεται του μακαρισμού ( Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης )

Τέκνα μου αγαπητά εν Χριστώ, η χάρις του Χριστού μας μαζί σας και αι άγιαι ευχαί του αγίου πατρός μου Ιωσήφ να σας φρουρήσουν κραταιώς εν τη απουσία μου, διότι εις τον καλόν υποτακτικόν ουδέποτε παύει η πνευματική εν Χριστώ ένωσις μετά του Γέροντος αυτού. Τέκνα μου ποθητά, η ευωδία της ελεεινής μου ψυχής, μνημονεύετε τους λόγους, ους ελάλησα εις υμάς ων μεθ’ υμών, διότι μνημονεύοντες τους λόγους μου και εκτελούντες αυτούς, ευρίσκεσθε εις την υπακοήν την πνευματικήν, την καλυτέραν τάξιν της υπακοής, και ο έχων τοιαύτην υπακοήν όμοιος τω Χριστώ Ιησού καθίσταται, διότι ο Χριστός εγένετο υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού, διο και ο Πατήρ Αυτόν υπερύψωσεν και εχαρίσατο το όνομα Ιησούς και εν τω ονόματι Ιησού φρίττουσι και τρέμουσι πάσαι αι δυνάμεις του σκότους. 

Ο έχων υπακοήν ευρίσκεται εν τη ζωή ταύτη εις την ζωήν του Πνεύματος, ήτις θα συνεχισθή και μετά θάνατον εις τους αιώνας των αιώνων. Ας σκεφθώμεν ότι ημείς δεν εσταυρώθημεν δια τον Χριστόν μας, δια τον Σωτήρα μας, ενώ Αυτός δι’ ημάς τα εκτρώματα υπέστη Σταυρόν, Σταυρόν δια την υπακοήν. 

Αγαπήσατε την ηγιασμένην υπακοήν, η οποία ποιεί τον έχοντα ταύτην να γίνη εν Χριστώ νήπιον και να τρέφεται με το άδολον γάλα της χάριτος και να αξιώνεται του μακαρισμού: « Εάν μη γένησθε ώσπερ τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των Ουρανών». Ναι, ο καλός υποτακτικός, ο ταπεινός υποτακτικός, ωσάν το άκακον κατά Χριστόν παιδίον, θα αξιωθή να κατοικήση εις την ουράνιον κατοικίαν του ουρανίου μας Πατρός ως « κληρονόμος του Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού».

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης

He who has obedience already in this life lives the life of the Spirit, which will be continued even after death, unto the ages of ages.

My beloved children in Christ, may the grace of our Christ be with you and may the holy prayers of my holy father Joseph guard you powerfully in my absence, since the spiritual union in Christ of a good disciple with his Elder is never broken.

 My dear children, who fill my wretched soul with fragrance, remember the words which I spoke to you when I was with you, for when you remember my words and keep them, you are under spiritual obedience, the best type of obedience. And one who has such obedience becomes like Christ Jesus, because Christ became obedient unto death, even death on a cross, wherefore His Father has exalted Him and given Him the name Jesus, and at the name of Jesus all the powers of darkness shudder and tremble (Phil. 2:8 ). 

He who has obedience already in this life lives the life of the Spirit, which will be continued even after death, unto the ages of ages. Let us reflect that we were not crucified for our Christ, our Savior, but He for us monsters suffered the Cross, the Cross for the sake of obedience.

Elder Ephraim of Arizona

Αγωνίζου, παιδί μου, όπως φέρης καρπούς εις την ψυχήν σου, διότι αναλόγως των κόπων του έκαστος θα λάβη και θέσιν κοντά εις τον Κύριον Ιησούν. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Αγωνίζου, παιδί μου, όπως φέρης καρπούς εις την ψυχήν σου, διότι αναλόγως των κόπων του έκαστος θα λάβη και θέσιν κοντά εις τον Κύριον Ιησούν. 

Μη φοβού, θα διέλθωμεν δια πυρός και ύδατος, δηλαδή δια πυρός μεν, όταν οι πειρασμοί, μας φαίνωνται ωσάν φωτιά εις την ενέργειάν των, ως οι αισχροί λογισμοί, του μίσους, του φθόνου κ.λ.π., δι’ ύδατος δε, όταν μας έρχωνται οι λογισμοί απογνώσεως και απελπισίας, που βυθίζουν την ψυχήν ως εις ύδατα. 

Μετά την διέλευσιν του πυρός και του ύδατος θα μας αναβιβάση εις την πνευματικήν αναψυχήν της απαλλαγής εκ των χαμαιζήλων λογισμών και εις την χαριζομένην εκ της χάριτος απάθειαν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

The greatest temple, in which God delights to dwell, is that which He skillfully crafted with His own hands—our entire being, our soul, as long as it is pure.

The greatest temple, in which God delights to dwell, is that which He skillfully crafted with His own hands—our entire being, our soul, as long as it is pure.

 Purity of heart consists in the nous being free from evil thoughts, from which evil and passionate feelings originate which cause the body to be passionately excited. For it is then that both soul and body are defiled, and to a certain degree their purity and spotlessness are lost. The first evil and passionate thought—but primarily the corresponding passionate fantasy—is the starting point of all forms of sin. 

No sin occurs in deed if an evil thought does not precede it by means of the imagination. Therefore, in order to attain the greatest good—purity in the full sense of the word—we need to purify our nous from sinful imaginations and thoughts. Only in this way is purity acquired with a firm foundation. 

If we want to stop doing evil deeds without paying attention to our inward thoughts, we labor in vain. When we have taken care to purify our soul, the God of glory will dwell in it and it will become His holy and luxurious temple, giving forth the fragrance of the incense of unceasing prayer to Him.

Elder Ephraim of Arizona

Άγγελος Θεού, παιδί μου, να σε παρακολουθή και να σου δείχνη τον δρόμον του Θεού και της σωτηρίας σου... ( Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης )

Άγγελος Θεού, παιδί μου, να σε παρακολουθή και να σου δείχνη τον δρόμον του Θεού και της σωτηρίας σου. Αμήν, γένοιτο. Εύχομαι ο Θεός να σου δίδη την υγεία της ψυχής σου, διότι αύτη είναι χάρισμα υιοθεσίας, που το λαμβάνουν εκείναι αι ψυχαί, όπου ολοκληρωτικώς έχουν δοθή εις την λατρείαν και αγάπην του Θεού. Ο κόσμος την νεότητα την έλκει μαγνητοειδώς. Πολλήν δύναμιν έχουν τα του κόσμου εις την νεοφώτιστον ψυχήν, που τώρα ήρχισε να βλέπη τον προσανατολισμόν της και τον σκοπόν της ζωής και το καθήκον που την καλεί. «Η (αγάπη) φιλία του κόσμου, έχθρα του Θεού εστιν. Ος αν ουν βουληθή φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται» (Ιακ. 4,4). Ο Θεός τας απολαύσεις τας έχει αποταμιεύσει εις την αιωνιότητα, καθ’ ότι και Αυτός και η ψυχή μας είναι αιώνιος. Δεν έχουν ουδεμίαν σύγκρισιν αι ηδοναί του κόσμου με τας αγίας και αγνάς ηδονάς του Θεού. Αι ηδοναί του κόσμου αποκτώνται με κόπους και έξοδα και μετά την ολιγόστιγμον απόλαυσιν ακολουθούν ποικίλαι συνέπειαι, οπότε καταχρηστικώς λέγονται ηδοναί. Αι του Θεού όμως δεν έχουν τοιαύτας συνεπείας, διότι αι πνευματικαί ηδοναί κάτω εις την γην είναι απαρχή δια μίαν αιώνιον σειράν απολαύσεων και ηδονών εις την βασιλείαν του Θεού. Ενώ αντιθέτως ο φθαρείς εις τας του κόσμου απολαύσεις, υποχρεώνεται να υποστή μίαν αιώνιον καταδίκην με τον αρχικόν υποκινητήν της διαφθοράς, τον διάβολον. Ο χρόνος της ζωής μας, παιδί μου, μας εδόθη ως χρήμα, δια να εμπορευθώμεν ο καθείς την σωτηρίαν του και αναλόγως του εμπορίου, που θα πραγματευθώμεν ή θα πλουτίσωμεν ή θα πτωχεύσωμεν. Εάν το χρήμα του χρόνου το εκμεταλλευθώμεν εις το εμπόριον της αυξήσεως του πνευματικού πλούτου, όντως εσόμεθα έμπειροι έμποροι και θα ακούσωμεν της μακαρίας φωνής: «Ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! Επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου»(Ματθ.25,23). Μετά το πέρας της ζωής μας, από τον καθένα μας θα ζητηθή ακριβής λογαριασμός, πως και που εξοδεύθη το χρήμα του χρόνου, και αλλοίμονον αν το εσκορπίσαμεν εις κινηματογράφους, εις διασκεδάσεις, εις διαφθοράς, εις μάταια όνειρα, εις απολαύσεις σαρκικάς. Τότε ποία απολογία θα ημπορέση η δεμένη μας γλώσσα να προφέρη, ή πως θα δυνηθή να άρη τα όμματα να ιδή τον Χριστόν μας, όταν Εκείνος απαριθμήση τας απείρους ευεργεσίας, τας οποίας η άπειρος αγάπη Του υπερεκένωσεν εις ημάς; Τώρα που έχομεν καιρόν, τώρα όπου το χρήμα δεν εξοδεύθη όλον και το έχομεν εις την διάθεσίν μας, ας σκεφθώμεν συνετά και τον αλήτην κόσμον, που ζητεί να μας το κλέψη, ας τον απωθήσωμεν ως βρωμερόν τεθνηκότα κύνα και ας δράμωμεν να αγοράσωμεν με το χρήμα έργα πολύτιμα, τα οποία όταν τα δοκιμάση το πυρ, θα ευρεθούν λαμπρότατα, άξια δώρα εις τον Άγιον Θεόν μας, πρέποντα να τεθούν προς διακόσμησιν εις την αγίαν Ιερουσαλήμ του Ουρανού. Όχι άχυρα να αγοράσωμεν, δηλαδή έργα σκότους και κολάσεως άξια, διότι συν αυτοίς και ημείς θα συγκατέλθωμεν εις το αιώνιον πυρ της κολάσεως, όπου η μάζα των καταχραστών των του Θεού δωρεών θα απολαμβάνουν ό,τι έσπειραν!
Συ δε σπείρε έργα καλά μετά δακρύων και θα θερίσης εν καιρώ επισκοπής δράγματα απολαύσεως αιωνίου ζωής!

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης

He who has humility also has obedience, love, patience, and every virtue.....

Humility is a wonderful virtue, which makes fragrant the one who has it. He who has humility also has obedience, love, patience, and every virtue. When we get angry, or become enraged, or criticize, or do not obey, it is evident that we have a corresponding amount of pride and egotism. The more we progress in humility, the more the evil offspring of egotism will retreat. My children, let us humble ourselves for the Lord Who humbled Himself for us. The Lord showed so much humility, even to the point of crucifixion. So shouldn’t we, who are lowly by nature, bow our head to our brother? Do we expect always to get our own way? If we want Jesus to dwell within our heart, let us love and humble ourselves like Christ. Let us not grieve Him any more with egotistic manifestations. Let us not crucify Him again with expressions and conduct lacking brotherly love. No more bitterness in the holy heart of our most sweet Christ.

Elder Ephraim of Arizona